Οι αποφάσεις του Γιουγκρούπ και η αλήθεια



                   Αρθρο του Κώστα Τριγώνη

Είναι αλήθεια ότι υποδεχθήκαμε όλοι με ικανοποίηση τη συμφωνία του Γιουρογκρούπ για την Ελλάδα. Εφυγε όντως ένα μεγάλο βάρος από πάνω μας, διασκεδάστηκε μια έντονη και δικαιολογημένη ανησυχία. Γιατί θα πάρουμε αρκετά λεφτά, με τα οποία θα καλύψουμε κάποιες από τις πιο πιεστικές ανάγκες μας, ως χώρα.

Ομως, κάποιοι το παρακάνουν, για μια ακόμα φορά. Κι αυτό μας ενοχλεί, αν και ως φαινόμενο το έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, από τη μια κάποιοι να θριαμβολογούν, κι από την άλλη κάποιοι άλλοι να καταστροφολογούν ή να ελεεινολογούν. Ετσι και σήμερα, από τη μια έσπευσαν να πανηγυρίσουν οι ακραιφνώς κυβερνητικοί και φιλοκυβερνητικοί, και να καταστροφολογήσουν οι αντιπολιτευόμενοι, που, όπως πάντα,δε βρήκαν ούτε ένα καλό λόγο να εκστομίσουν.

Εμείς, ως απλοί και ελευθερόφρονες άνθρωποι, ούτε πανηγυρίζουμε σήμερα, αλλά ούτε και μηδενίζουμε μια σημαντική εξέλιξη, που χαρακτηρίζουν ως θετική οι περισσότεροι σοβαροί πολιτικοί και οικονομολόγοι όλου του πλανήτη. Για μας, τα πάντα θα εξαρτηθούν από... εμάς! Από τη συμπεριφορά μας στο εξής, από τον τρόπο που θα λειτουργήσουμε και θα εργασθούμε.

Ως λαός, που τις τελευταίες δεκαετίες αυτοϋπονομεύσαμε το παρόν και το μέλλον μας, εμπιστευόμενοι σε ανίκανους και επικίνδυνους ανθρώπους το πηδάλιο της χώρας μας, έχουμε εισέλθει στην πιο δύσκολη, αντιπαραγωγική και αδιέξοδη εθνική διαδρομή της μεταπολιτευτικής (ή και μεταπολεμικής) περιόδου. Είμαστε ήδη πτωχευμένοι πολίτες μιας δυστυχούσας χώρας, και προβλέπεται να ζήσουμε κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες για αρκετά ακόμη χρόνια, ενώ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ημερομηνία λήξεως αυτού του εθνικού Γολγοθά.

Αυτό που και σήμερα μας προβληματίζει και μας ανησυχεί, είναι πως η τωρινή απόφαση του Γιουρογκρούπ δεν εξασφαλίζει τίποτε που να έχει σχέση με τη λεγόμενη ανάπτυξη, δηλαδή τη μελλοντική οικονομική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Το μόνο που θεωρητικά μας εξασφαλίζει, είναι το πέρασμα ενός "κάβου", η αποφυγή ενός οριστικού ναυαγίου, η προσωρινή ανακούφιση του κρατικού, άδειου ταμείου. Ουδείς σοβαρός άνθρωπος αντιλέγει, πως κι αυτό είναι για σήμερα εξαιρετικά σημαντικό, και αλοίμονο αν δεν επιτυγχανόταν στην τελευταία, κρίσιμη συνεδρίαση του Γιουρογκρούπ.

Περιμένουμε όμως να δούμε πολλά ακόμη πράγματα να επιτυγχάνονται, για να μπεί σε ασφαλέστερο λιμάνι το ελληνικό σκάφος που εξακολουθεί να θαλασσοδέρνεται μέσα σε μια σφοδρή τρικυμία. Πρέπει όλοι να προσπεράσουμε τις θριαμβολογίες ή τις καταστροφολογίες, και να αποφασίσουμε επιτέλους να δουλέψουμε σκληρά. Είναι ανάγκη να λειτουργήσει σήμερα το εθνικό φιλότιμο, η εθνική συνείδηση. Να επικρατήσει η αλήθεια, και να ποδοπατηθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού η ανευθυνότητα και ο καταστροφικός λαϊκισμός.

Ευρωπαϊκή Ένωση ή "Ένωση";
("Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι"!..)



         Του Κώστα Τριγώνη         

Από την αρχή της Συνόδου Κορυφής είχε φανεί πως τα πράγματα (και) με τον προϋπολογισμό, δεν πήγαιναν καθόλου καλά. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε πως η Βαβέλ της Ε.Ε. υποσκάπτει το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης, που κάποιοι ρομαντικοί χαρακτηρίζουν σαν δήθεν  "Ενωμένη". Και που μόνο ενωμένη δεν είναι...

Η σημερινή αρνητική εξέλιξη, με την πλήρη ασυμφωνία που διαπιστώθηκε, προκαλεί εύλογες ανησυχίες σ' όσους διατηρούσαν ελπίδες για μια καλύτερη και αποδοτικότερη προσέγγιση πολιτικής των 27 χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" (στο εξής, μάλλον θα πρέπει στη λέξη "Ενωση" να βάζουμε εισαγωγικά).

Και, δεν είναι μόνο οι Γερμανοί υπεύθυνοι για το σημερινό αδιέξοδο. Μπορεί να έχουν την κύρια ευθύνη η Μέρκελ με το Σόϊμπλε, όμως οι ευθύνες μοιράζονται και σε όλους τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, όσους τέλος πάντων μπορούν ακόμη και αρθρώνουν κάποιον ουσιαστικό(;) λόγο στα περιθώρια των Συνόδων Κορυφής.

Η λεγόμενη Ενωμένη Ευρώπη πορεύεται πλέον χωρίς εγκεκριμένο προϋπολογισμό προς το 2013. Μ' άλλα λόγια: "Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι"!..

Θλιβερή πρωτιά για την Κρήτη

 

Τα στοιχεία είναι επίσημα. Και εφιαλτικά. Αυξήθηκαν κατακόρυφα, σε ποσοστό πάνω από 71% οι κατασχέσεις δενδρυλλίων τη φετινή χρονιά σε σχέση με πέρυσι, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ, με την Κρήτη να κρατά την πρωτιά σε όλη τη χώρα στον αριθμό δενδυλλίων που εντοπίστηκαν και κατασχέθηκαν...

Και, φυσικά, όλα αυτά θα τα αποδώσουμε στην οικονομική κρίση. Φταίει όμως μόνο αυτή; Μάλλον όχι...

Ο Κωστής Χατζηδάκης και οι... "αρσακειάδες"


Σαν αφελές ακούγεται αυτό που, πολύ σωστά, είπε χθες στη Βουλή ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων, Κωστής Χατζηδάκης. Κάλεσε "σε συμπόρευση της δυνάμεις του τόπου για το καλό της χώρας". Για ποιά "συμπόρευση" μιλά ο υπουργός; Καλά, δε βλέπει τί γίνεται γύρω του; Σε ποιές... "αρσακειάδες" απευθύνεται;

Αλλά τόνισε και κάτι άλλο, επίσης σημαντικό, ο κ. Χατζηδάκης. «Για να κερδίσουμε τον πόλεμο που έχουμε μπροστά μας πρέπει να τελειώσουμε με τον εμφύλιο πετροπόλεμο στον οποίο επιδίδονται κάποιοι». Ο ίδιος έχει πικρή εμπειρία πετροπολέμων και εκδήλωσης ακραίου φανατισμού. Θυμόμαστε την επίθεση που είχε δεχτεί πρόπερσι ο υπουργός, και το αίμα που έχυσε, όταν επιχείρησε να περάσει από την πλατεία Συντάγματος μέσα από το μαινόμενο πλήθος...

 «Ας βάλουμε την πατρίδα μας πάνω από όλα, ας ξεφύγουμε από τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία, τον μικροκομματισμό, ας αφήσουμε πίσω τις πρακτικές του παρελθόντος και ας δούμε το συμφέρον της νέας γενιάς», είπε ο υπουργός, σε ώτα μη ακουόντων βέβαια.

Κατά την ίδια ομιλία του στη Βουλή επί του προϋπολογισμού ο κ. Χατζηδάκης παρουσίασε αρκετές σημαντικές πρωτοβουλίες του υπουργείου του. Πράγματι, κάνει εκεί καλή δουλειά. Ομως, έχει χάσει μια μάχη: Τη μάχη της ακρίβειας, που καλπάζει... Εκεί πρέπει να στρέψει πρωτίστως το ενδιαφέρον του. Γιατί εκεί πονάμε όλοι, αφόρητα!..

Αν χρειαστεί, να φτάσετε στα άκρα, κάντε το!

                                                       Του Κώστα Τριγώνη

Εφιαλτικές διαστάσεις έχει πάρει πλέον η καθημερινή ειδησεογραφία. Ο κόσμος τά 'χει χάσει. Δεν ξέρει τί και ποιόν να πιστέψει. Βομβαρδίζεται από τα πιο αντιφατικά πράγματα, τις πιο απίθανες και απίστευτες "θέσεις". Και, φυσικά, ανησυχεί! Ανησυχεί για το παρόν και το μέλλον, για τα παιδιά του και την ίδια την επιβίωσή του...

Χωρίς να έχει πεισθεί απόλυτα για τα όσα ακούγονται περί "δόσης", περιμένει ο ελληνικός λαός, να διαπιστώσει "πού το πάνε" πλέον οι δανειστές και δυνάστες μας. Το πράγμα βέβαια θα φανεί, αργά ή γρήγορα. Όμως, οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν κλονίσει την πίστη των περισσότερων από εμάς στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αλλά και την ευρωπαϊκή προοπτική.

Περιμένουμε όλοι με αγωνία να δούμε, αν και πώς θα αντιδράσει απέναντι σ'  όλες αυτές τις βάναυσες προκλήσεις, η ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύουμε ότι πρέπει να αντιδράσει, και μάλιστα με δυναμισμό. Το οφείλει αυτό ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, απέναντι σ'  όλους τους πολίτες. Και σ' αυτούς που στην απόγνωσή τους βγήκαν στους δρόμους και τις πλατείες, αλλά και σε όσους μπορούν ακόμη και κάνουν "γαϊδουρινή" υπομονή.

Αντιδράστε, λοιπόν, κύριε πρωθυπουργέ! Αν χρειαστεί, να φτάσετε στα άκρα, κάντε το! Η κατάσταση, όπως έχει εξελιχθεί, δεν πάει άλλο! Η Ελλάδα και ο Ελληνικός λαός πρέπει να ζήσουν. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δεχθεί το ενδεχόμενο να πέσουμε, και μάλιστα αμαχητί!

Για να πάρουμε... κουράγιο!

Γράφει η καλά πληροφορημένη και σοβαρή "Ναυτεμπορική", πως το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που κατήρτισαν κυβέρνηση και τρόικα, "ανοίγει το δρόμο για ένα ακόμα μνημόνιο, το έτος 2017,  αφού, ακόμη κι αν εφαρμοστεί με απόλυτη επιτυχία, η Ελλάδα στο τέλος του 2016 θα έχει χρέος στο 185% του ΑΕΠ, έλλειμμα πάνω από το 3% του ΑΕΠ, υψηλή ανεργία, ισχνές αναπτυξιακές επιδόσεις και το ύψος του ΑΕΠ θα είναι στην καλύτερη περίπτωση στα επίπεδα του έτους 2005".

Και συμπληρώνει η εφημερίδα: "Οι προοπτικές της οικονομίας θα είναι πολύ χειρότερες, αν εκτραπεί έστω και ελάχιστα το πρόγραμμα από τις εννέα αβεβαιότητες, την ύπαρξη των οποίων αποδέχεται και το υπουργείο Οικονομικών(...). Με τις προβλεπόμενες «ιδανικές» επιδόσεις του Μεσοπρόθεσμου, η Ελλάδα, το 2017, θα είναι ξανά εκτός αγορών, βασικά λόγω του υψηλού χρέους, και θα έχει ανάγκη από ένα νέο μηχανισμό στήριξης και ένα νέο μνημόνιο, που θα παρατείνει την περιοριστική πολιτική, συνολικά για μια δεκαετία. Θα πρόκειται για την τρίτη αποτυχημένη εκτίμηση κυβέρνησης και τρόικας για το χρόνο εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Η πρώτη ήταν για τις αρχές του 2012, που δεν επιβεβαιώθηκε, και η δεύτερη για το 2015, που δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας και γι’ αυτό αναζητούνται στο παρασκήνιο παράλληλες λύσεις, με κυριότερη το νέο «κούρεμα» του χρέους με οποιαδήποτε διαδικασία".

Και μετά, απορούν κάποιοι γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού αδιαφορεί σήμερα παντελώς για το αν θα ψηφιστούν ή όχι τα νέα μέτρα!..

ΙΔΟΥ ΤΟ Νο 1 ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Έφιαλτικές προβλέψεις Ρομπόλη



Aνεργία που θα «σκαρφαλώσει» ακόμα και στο 34% ή και στο 35% προβλέπει για το 2013, ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ Σάββας Ρομπόλης, ο οποίος εκτιμά ότι την επόμενη χρονιά ο αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα θα φθάσει τα 1,75 εκατομμύρια!
Συγκεκριμένα, ο Σάββας Ρομπόλης προβλέπει ότι η καταγεγραμμένη ανεργία στην Ελλάδα θα «σκαρφαλώσει» την επόμενη χρονιά στο δυσθεώρητο ποσοστό 29%, ενώ σε πραγματικούς αριθμούς θα διαμορφωθεί στο 34% με 35%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 1,75 εκατομμύρια ανέργους.

Μακάρι να κάνει λάθος ο άνθρωπος, όμως μέχρι σήμερα ό,τι είπε αποδείχθηκε αληθινό...

Δραματικές αλλά ρεαλιστικές δηλώσεις Χρυσοχοίδη

 

Εχουν δραματικό τόνο, αλλά δεν απέχουν πολύ από τη θλιβερή σημερινή πραγματικότητα, τα όσα δήλωσε σήμερα ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης για το υπό διάλυση ΠΑΣΟΚ. Σε συνέντευξή του σημείωσε κάτι το αυτονόητο, που όμως παραβλέπουν πολλοί, ότι «για να υπάρχει μία πολιτική δύναμη πρέπει να έχει υποστηρικτές, ψηφοφόρους, ακροατήριο και κυρίως πρέπει να εκφράζει τα συμφέροντα κάποιων κοινωνικών συμμαχιών. Φαίνεται ότι όλα αυτά, αυτή τη στιγμή, για το ΠΑΣΟΚ δεν συντρέχουν αυτοί οι λόγοι και αυτές οι προϋποθέσεις».

«Φοβούμαι ότι μαζί με τα προβλήματα και τις πιέσεις που ασκούνται στην Κοινοβουλευτική Ομάδα εκ των πραγμάτων λόγω της λήψης των μέτρων και της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, οδηγούμαστε μαθηματικά στη διάλυση όπως πάμε, παρά τις προσπάθειες όπως γίνονται από πολλούς από εμάς να μην οδηγηθούμε εκεί, ωστόσο φοβούμαι ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε αυτόν τον κατήφορο, αλλά επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι εγώ εκείνος που θα το προσδιορίσει αυτό και είμαι πολύ ανίκανος και ανάξιος και λίγος να προσδιορίσω το μέλλον μιας ιστορικής παράταξης».

Αναφερόμενος στο θέμα της ηγεσίας, ο Μιχ.Χρυσοχοΐδης επανέλαβε ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος «έχει κάνει ορισμένα κρίσιμα λάθη που έχουν οδηγήσει σε στρατηγικά αδιέξοδα». Το πρώτο λάθος ήταν ότι «ακολουθήσαμε τη λογική του μέσα έξω στην κυβέρνηση». «Έπρεπε να μπούμε στην κυβέρνηση, να διακριθούμε και να έχουμε επιτυχίες, έτσι ώστε να ανταποκριθούμε στην ψήφο του λαού και στο νόημα της ψήφου της 17ης Ιουνίου» είπε. «Το δεύτερο λάθος κατά τη γνώμη μου είναι ότι υπήρξαν κάποιες αστοχίες στη συνολική στάση μας απέναντι στην κρίση, δηλαδή μετά τις εκλογές. Θεωρώ ότι έπρεπε να είμαστε πιο τολμηροί».

Όσον αφορά στην ψηφοφορία των μέτρων, ο Μιχ.Χρυσοχοΐδης εκτίμησε ότι τα μέτρα θα ψηφιστούν, αφού όπως είπε «νομίζω ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και εν τέλει η κοινοβουλευτική ομάδα, στη συντριπτική της πλειοψηφία, θα ψηφίσει τα μέτρα».

Τέλος, αναφερόμενος στην ίδρυση νέων κομμάτων στο χώρο της Κεντροαριστεράς, ο κ. Χρυσοχοΐδης τόνισε ότι «το ζητούμενο αυτή τη στιγμή δεν είναι να φτιάξουμε κάποια ΚΟΔΗΣΟ του 3%. Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι να δούμε με πιο τρόπο μπορούμε να συγκροτήσουμε ένα μεγάλο μέτωπο που εκπροσωπεί την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και μέσα από αυτό το μέτωπο όλοι μαζί να δώσουμε μια απάντηση στους πολίτες ότι η πολιτική μπορεί να λύσει το πρόβλημα της χώρας».

Δεν έχει άδικο η Μαριλίζα...




Η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου δεν είχε ποτέ ιδιαίτερες συμπάθειες στον πολύ κόσμο. Κυρίως επειδή κάποτε την ανέδειξε από το πουθενά ο Γιωργάκης. Ομως, όλοι παραδέχονται πως είναι τουλάχιστον σοβαρός άνθρωπος. Σήμερα ανακοίνωσε την αποχώρηση της από το ΠΑΣΟΚ μέ επιστολής της προς τον κ. Βενιζέλο. Τα ακόλουθα αποσπάσματα της επιστολής της είναι αρκετά να δείξουν πως η κυρία Ξενογιαννακοπούλου τουλάχιστον ξέρει τί λέει. Δείτε τα:

"Τον περασμένο Φεβρουάριο παραιτήθηκα από την Κυβέρνηση και καταψήφισα το δεύτερο Μνημόνιο επισημαίνοντας ότι θα αυξήσει δραματικά την ύφεση και θα ωθήσει το λαό σε απόγνωση, και ότι δεν μπορεί να τίθεται ως προϋπόθεση του νέου προγράμματος η «Βαλκανοποίηση» της ελληνικής κοινωνίας και η κατάλυση δημοκρατικών κοινωνικών κατακτήσεων που αποτελούν πολύτιμο και αναπόσπαστο κομμάτι του Ευρωπαϊκού πολιτικού και νομικού πολιτισμού(...).

(...) Δυστυχώς, σήμερα δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ψευδαισθήσεων. Ο στόχος της επαναδιαπραγμάτευσης εγκαταλείφθηκε, η κυβέρνηση επέλεξε να συνεχίσει την ίδια αδιέξοδη πολιτική με τα ίδια αδιέξοδα και δραματικά οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα. Η πολιτική διαπραγμάτευση είχε νόημα στην αρχή, όταν ήταν νωπή η λαϊκή εντολή και διαμορφωνόταν το πλαίσιο, και όχι βέβαια στο τέλος επί συγκεκριμένων μέτρων. Ο στόχος τελικά της επιμήκυνσης, αντί να αμβλύνει χρονικά το βάρος της υλοποίησης των μέτρων, επεκτείνει την εφαρμογή του Μνημονίου, επιβαρύνοντας με δυσβάσταχτα μέτρα την επόμενη χρονιά, χωρίς καμία δέσμευση και προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της ύφεσης και την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας(...).

(...) Εκατοντάδες στελέχη που έχουν αγωνιστεί για το ΠΑΣΟΚ και τις αξίες του δημοκρατικού σοσιαλισμού αισθάνονται σήμερα πολιτικά άστεγοι, καθώς αυτό το ιστορικό ριζοσπαστικό, προοδευτικό Κίνημα έχει μεταλλαχθεί σε μικρό παράρτημα της κεντροδεξιάς και έχει ταυτιστεί με νεοφιλελεύθερες απόψεις και επιλογές.

Όπως τονίσατε και εσείς στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η κρισιμότητα της συγκυρίας δεν επιτρέπει τη σιωπή, αλλά επιβάλλει τη σαφή πολιτική τοποθέτηση.

Γι' αυτούς τους λόγους, και επειδή το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν με εκφράζει ιδεολογικά και πολιτικά σας δηλώνω ότι δεν συμμετέχω πλέον στις λειτουργίες του(...).

Οι πολιτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι σίγουρα δύσκολες στο δυσμενές σημερινό Ευρωπαϊκό περιβάλλον. Δεν αποτελεί όμως διέξοδο η εμμονή στην ίδια πολιτική μέσα από το συνεχώς επαναλαμβανόμενο εκβιαστικό δίλημμα για την «σωτηρία της χώρας», που τελικά ενισχύει τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, βυθίζει την κοινωνία, διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, οδηγεί στην ανακατανομή του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια, και τελικά κλονίζει, μέσα από τα αδιέξοδα που δημιουργεί, τους ίδιους του δημοκρατικούς θεσμούς".

Η κρίση και ο... Λαφαζάνης

Τι να κάνουμε σήμερα; Να… πανηγυρίζουμε για την παραδοχή του Λαφαζάνη, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει; Μάλλον για κλάμα είναι αυτή η ομολογία! Μια χώρα αδυνατεί να κυβερνηθεί… Δεν κυβερνάται, τώρα και χρόνια. Αυτό πρέπει να μας προβληματίζει. Όχι οι όποιες πολιτικάντικες ή αφελείς δηλώσεις και ομολογίες του πολιτικού προσωπικού συνολικά, που έδωσε εξετάσεις, απέτυχε παταγωδώς, αλλά συνεχίζει ακάθεκτο να υποκρίνεται πως είναι δήθεν ικανό να μας βγάλει από την κρίση και το σημερινό αδιέξοδο.