ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ,
Η ΣΚΛΗΡΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Του Κώστα Τριγώνη
Μιλώ καθημερινά με αρκετούς ανθρώπους. Με οικογενειάρχες, με εργαζόμενους, με επιχειρηματίες, με μαγαζάτορες, με αγρότες, με συνταξιούχους.
Ψάχνω απεγνωσμένα αλλά μάταια, να βρώ έναν άνθρωπο, όχι ικανοποιημένο, αλλά έστω κάπως αισιόδοξο. Δεν βρίσκω κανένα...
Αλλά εκεί που απογοητεύομαι εντελώς, είναι στις επαφές μου με τους νέους ανθρώπους. Τί να πεί κανείς, όταν διαπιστώνει πως, ακόμα κι όσοι "τυχεροί" δουλεύουν κάπου, με τρελά ωράρια 9, 10, 12 ή 15 ωρών, εισπράττουν ψιχία. Ακούς να γίνεται λόγος για "μεροκάματα" 10 ή 15 €, για "μισθούς" 250 ή 300 ή 400 €, που δε φτάνουν ούτε για το ενοίκιο...
Η μαύρη εργασία οργιάζει, οι εκβιασμοί και οι απειλές περισσεύουν, οι απάτες κι η κοροϊδία έχουν προσλάβει διαστάσεις επιδημίας.
Και διερωτάται κανείς: Πού πάει αυτή η χώρα, αυτός ο λαός; Τί μέλλει γενέσθαι; Ποιές πολιτικές δυνάμεις, ποιοί υπουργοί, ποιά κυβέρνηση πονούν σήμερα γί αυτό το κατάντημα;
Με αυτά τα θλιβερά, τα τραγικά δεδομένα, πώς να καθήσω απόψε να ακούω τις πολιτικές ομιλίες στη Βουλή για την... απλή αναλογική, λες και τους νέους μας που δεινοπαθούν, που προσπαθούν να ζήσουν, τους απασχολεί το ισχύον ή το μέλλον να ισχύσει εκλογικό σύστημα!
Απορώ πάντως, πώς ο Ελληνικός λαός ανέχεται το σημερινό χάλι. Απορώ πώς καθόμαστε όλοι μοιρολατρικά στους καναπέδες, προσμένοντας τάχα κάποιο "θαύμα"!..
21.7.2016
Η ΣΚΛΗΡΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Του Κώστα Τριγώνη
Μιλώ καθημερινά με αρκετούς ανθρώπους. Με οικογενειάρχες, με εργαζόμενους, με επιχειρηματίες, με μαγαζάτορες, με αγρότες, με συνταξιούχους.
Ψάχνω απεγνωσμένα αλλά μάταια, να βρώ έναν άνθρωπο, όχι ικανοποιημένο, αλλά έστω κάπως αισιόδοξο. Δεν βρίσκω κανένα...
Αλλά εκεί που απογοητεύομαι εντελώς, είναι στις επαφές μου με τους νέους ανθρώπους. Τί να πεί κανείς, όταν διαπιστώνει πως, ακόμα κι όσοι "τυχεροί" δουλεύουν κάπου, με τρελά ωράρια 9, 10, 12 ή 15 ωρών, εισπράττουν ψιχία. Ακούς να γίνεται λόγος για "μεροκάματα" 10 ή 15 €, για "μισθούς" 250 ή 300 ή 400 €, που δε φτάνουν ούτε για το ενοίκιο...
Η μαύρη εργασία οργιάζει, οι εκβιασμοί και οι απειλές περισσεύουν, οι απάτες κι η κοροϊδία έχουν προσλάβει διαστάσεις επιδημίας.
Και διερωτάται κανείς: Πού πάει αυτή η χώρα, αυτός ο λαός; Τί μέλλει γενέσθαι; Ποιές πολιτικές δυνάμεις, ποιοί υπουργοί, ποιά κυβέρνηση πονούν σήμερα γί αυτό το κατάντημα;
Με αυτά τα θλιβερά, τα τραγικά δεδομένα, πώς να καθήσω απόψε να ακούω τις πολιτικές ομιλίες στη Βουλή για την... απλή αναλογική, λες και τους νέους μας που δεινοπαθούν, που προσπαθούν να ζήσουν, τους απασχολεί το ισχύον ή το μέλλον να ισχύσει εκλογικό σύστημα!
Απορώ πάντως, πώς ο Ελληνικός λαός ανέχεται το σημερινό χάλι. Απορώ πώς καθόμαστε όλοι μοιρολατρικά στους καναπέδες, προσμένοντας τάχα κάποιο "θαύμα"!..
21.7.2016
