Άρχισε να λειτουργεί το ψηφιακό PET-CT στο ΠΑΓΝΗ

Ξεκίνησε σήμερα 14/02/2023 επίσημα στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου  η λειτουργία του ψηφιακού PET-CT, του πρώτου σε Δημόσιο Νοσοκομείο στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Ήδη οι πρώτοι έξι (6) ασθενείς υποβλήθηκαν  στην εξέταση, που συνεισφέρει σημαντικά στο σχεδιασμό της ογκολογικής θεραπείας αλλά και σε άλλες ιατρικές εφαρμογές.

Με συντονισμένες ενέργειες του Υπουργείου Υγείας, της ΥΠΕ, της Διοίκησης του ΠΑΓΝΗ, της Τεχνικής Υπηρεσίας του ΠΑΓΝΗ και φυσικά της Διευθύντριας του Εργαστηρίου Πυρηνικής Ιατρικής καθηγήτριας  κας Κουκουράκη Σοφίας, με την εποπτεία του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου, ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση και λειτουργία του πρώτου από τα 5 που θα τοποθετηθούν σε Δημόσια Νοσοκομεία.

Η συνεχής ανάπτυξη του Νοσοκομείου μας, για το όφελος εκατοντάδων ασθενών της Κρήτης, είναι μέλημα και πρωταρχικός στόχος όλων μας.

Με εκτίμηση,

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ του ΠΑΓΝΗ

Έφυγε, αλλά είναι πάντα εδώ…

Ένας χρόνος πέρασε από τότε που η αγαπημένη μας Βαγγελιώ κίνησε για ένα πολύ μακρινό ταξίδι στους Ουρανούς. Για μας όμως που ζήσαμε μαζί της, τόσες όμορφες, αξέχαστες και δημιουργικές στιγμές, η Βαγγελιώ είναι πάντα εδώ. Το βλέμμα της δεν έπαψε ποτέ να μας αγκαλιάζει. Ξέρουμε πόσο μας αγαπά, και πόσο νοιάζεται για μας. Πάντα χαμογελαστή, καλόκαρδη, ανήσυχη, ακούραστη, ζει τις αγωνίες μας, παρακολουθεί κάθε βήμα μας, συμμετέχει ολόψυχα στις χαρές και τις λύπες μας.

Αλλά κι εμείς, δεν πάψαμε ούτε λεπτό να τη θυμόμαστε, να την αναζητούμε, και να προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος και το βάθος του οδυνηρού κενού που άφησε πίσω της…

Τώρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από την αναχώρησή της, θα τιμήσουμε τη μνήμη της στρέφοντας τη ματιά μας προς τον Ουρανό, εκεί που ταξιδεύουν τα αμέτρητα αστέρια του σύμπαντος. Το πιο φωτεινό αστέρι είναι το δικό της, η δική της ευγενική ψυχή, που ταξιδεύει στο άπειρο… Ευχόμαστε να είναι αιώνια αναπαυμένη, σε ένα κόσμο όμορφο και αγγελικό, όπως αυτόν που οραματιζόταν, στην πρόσκαιρη επίγεια ζωή της.

Όσοι τιμούμε τη μνήμη της Βαγγελιώς, θα βρεθούμε το πρωί του Σαββάτου 18 Φεβρουαρίου, στον ιερό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, στο χωριό Ροδιά, που τόσο αγαπούσε και τιμούσε… Εκεί θα προσευχηθούμε για Εκείνη, για την ανάπαυση της αγγελικής Ψυχής της.

Ο σύζυγος της Κώστας Τριγώνης, τα Παιδιά της, τα Εγγονάκια της

 

15 Φεβρουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου στο Παιδί

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου στο Παιδί, η Ηλιαχτίδα, ο Παγκρήτιος Σύλλογος Γονέων & Φίλων Παιδιών με Νεοπλασία, μεταφέρει  μήνυμα ελπίδας για τον αγώνα κατά του καρκίνου της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, που όπως καταδεικνύουν τα στοιχεία, είναι ένας αγώνας που κερδίζεται καθημερινά.

Όπως αναφέρει η Ελληνική Εταιρεία Παιδιατρικής Αιματολογίας- Ογκολογίας (ΕΕΠΑΟ) με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα : “Η Επιστημονική Κοινότητα γενικότερα και οι Έλληνες Επιστήμονες ειδικότερα έχουμε και τη γνώση αλλά και τα όπλα για τις μάχες που δίνουμε για την αύξηση των ποσοστών ίασης των παιδιών μας, με παράλληλη έμφαση στην υψηλού επιπέδου ποιότητα ζωής τους. 

Στην Ελλάδα, σε αντιστοιχία με τη διεθνή επίπτωση του καρκίνου στο παιδί και τον έφηβο, σχεδόν κάθε μέρα του χρόνου ένα παιδί διαγιγνώσκεται με καρκίνο. Σήμερα, και στη χώρα μας, με την εντυπωσιακή πρόοδο που έχει επιτευχθεί, 4 στα 5 από αυτά παιδιά επιτυγχάνουν πλήρη ίαση. Υπάρχουν μάλιστα νεοπλασίες με ποσοστά ίασης πάνω από 90% αλλά και άλλες που σημαντικά υπολείπονται. 

Στόχος όλων μας είναι η περαιτέρω βελτίωση της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής των Παιδιών και των Εφήβων μας και πράγματι, κάθε χρόνο, την ίδια αυτή μέρα του Φλεβάρη, διαπιστώνουμε τόσο διεθνώς αλλά και στη χώρα μας, ισότιμα πια, πως νέα ισχυρότερα, ασφαλέστερα και αποτελεσματικότερα «όπλα» έχουν προστεθεί στα χέρια της επιστημονικής κοινότητας, στη μάχη αυτή.

 Η ιατρική έρευνα, φέρνει απτά αποτελέσματα, τα οποία ενισχύουν τον καθημερινό αγώνα που δίνουμε όλοι μας, γιατροί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, εκπαιδευτικοί, φαρμακοποιοί, φυσιοθεραπευτές, διατροφολόγοι, ώστε οι μικροί μας ασθενείς να λαμβάνουν τη βέλτιστη θεραπεία μέσα στις καλύτερες συνθήκες περίθαλψης. Στόχος είναι πάντα η ολιστική αντιμετώπιση του παιδιού με καρκίνο.” 

Στον αγώνα της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας απέναντι στον καρκίνο, φορείς, εθελοντές και  σύλλογοι, όπως η Ηλιαχτίδα, εργάζονται καθημερινά προσπαθώντας να βοηθήσουν και να βελτιώσουν την καθημερινότητα των παιδιών και των οικογενειών τους, αλλά και να καλύψουν ανάγκες που δεν καλύπτονται από το κράτος.

Πιο συγκεκριμένα  ο Παγκρήτιος Σύλλογος Ηλιαχτίδα στα 30 και πλέον χρόνια λειτουργίας του:

• Έχει  προσφέρει δωρεές προς το Πα.Γ.Ν.Η. με στόχο τη στήριξη του έργου του, που ξεπερνούν το ποσό του 1.057.300  ευρώ.
• Σε ότι αφορά την οικονομική στήριξη η Ηλιαχτίδα ωφελεί ανά έτος περισσότερες από 45-50 οικογένειες παλιές και νέες καλύπτοντας ιατρικές δαπάνες που δεν δικαιολογούνται από το κράτος καθώς και άλλες ανάγκες που συνδέονται με την ασθένεια.
• Σε ότι αφορά την ψυχολογική στήριξη έχει προσφέρει περισσότερες από 3.500 συνεδρίες ψυχολογικής ενδυνάμωσης σε παιδιά και οικογένειες.
• Ο Ξενώνας Φιλοξενίας, από την ίδρυση του τον Νοέμβριο του 2013 έχει φιλοξενήσει 123 οικογένειες και δέχεται από 1-18 εισαγωγές, ανά έτος, με εύρος διαμονής από 1 έως 317 συνεχόμενες ημέρες φιλοξενίας,  ανά έτος. 
• Έχει οργανώσει αλλά και συμμετάσχει σε περισσότερες από 525 κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στις οποίες έχουν προσφέρει εθελοντικά περισσότεροι από 120 εθελοντές. 
• Από το 2017 έχει συνάψει Σύμφωνο Συνεργασίας με την  Τράπεζα Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών του Συλλόγου «Όραμα Ελπίδας»  κι έχει πραγματοποιήσει 50  Δράσεις ενημέρωσης των πολιτών έχοντας εγγράψει 1010 νέους δότες.
• Επίσης, από το 2020 έχει  πραγματοποιήσει  25 δράσεις εθελοντικής αιμοδοσίας και αιμοπεταλίων, σε συνεργασία με το Τμήμα Αιμοδοσίας του Πα.Γ.Ν.Η. και με άλλους φορείς και συλλόγους. 
• Το 2022  εγκαινίασε νέες  δομές σε Ρέθυμνο, Άγιο Νικόλαο και Χανιά όπου θα παρέχεται ψυχοκοινωνική στήριξη και παράλληλα θα αποτελούν σημεία επικοινωνίας και συνεργασίας με τις τοπικές κοινωνίες 
• Συμμετέχει ως μέλος σε Πανελλήνιες Ενώσεις και Συλλόγους, όπως η Ένωση Ασθενών Ελλάδας, η ΕΛΛ.Ο.Κ  και η νεοσύστατη Ένωση Σπανίων Ασθενών Ελλάδος, με στόχο να διεκδικήσουμε θεσμικές αλλαγές βελτιώνοντας τις συνθήκες νοσηλείας και ζωής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
• Συνεργάζεται με ισχυρούς ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς και οργανισμούς όπως το Υπουργείο Υγείας, η 7η ΥΠΕ, το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, το Πα.Γ.Ν.Η, το Ινστιτούτο Πληροφορικής του ΙΤΕ, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο Σύλλογος «Όραμα Ελπίδας», που μας βοηθούν να τεκμηριώσουμε επιστημονικά το έργο μας, να αποκτήσουμε τεχνογνωσία και να εξασφαλίσουμε τους πόρους για να υλοποιούμε τα οράματά μας. 

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου στο Παιδί, στις 15 Φεβρουαρίου, αποτελεί μέρα μνήμης και τιμής στα παιδιά, στους εφήβους και στις οικογένειες τους που αγωνίζονται γενναία και θαρραλέα κατά του καρκίνου. Στα παιδιά και στους εφήβους που δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας. Σε όλους όσους νίκησαν τον ύπουλο εχθρό. Στους ανθρώπους του ιατρικού και νοσηλευτικού  προσωπικού που υπηρετούν το λειτούργημα τους, παρέχοντας τα μέγιστα με μόνο στόχο την ίαση των μικρών ασθενών. Στους εθελοντές, οι οποίοι αφιερώνουν το χρόνο τους και  υπηρετούν  με πάθος και χαμόγελο,  τον ιερό αυτό σκοπό.

Παράλληλα, η ημέρα αυτή αποτελεί μια υπενθύμιση για το πώς όλοι μας μπορούμε να  συνεισφέρουμε στην προσπάθεια, ως εθελοντές αιμοδότες και δότες μυελού των οστών. Σας καλούμε λοιπόν  όλους να συστρατευθείτε μαζί μας σε αυτή τη μάχη,  κατά του καρκίνου. 

Γιατί στην Ηλιαχτίδα πιστεύουμε πως πάντοτε το φως θα κερδίζει το σκοτάδι.

ΔΡΑΣΕΙΣ

Ο Παγκρήτιος Σύλλογος Γονέων & Φίλων Παιδιών με Νεοπλασία «Η Ηλιαχτίδα» τιμά, την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου στο Παιδί, διοργανώνοντας εθελοντικές  Αιμοδοσίες.

Σας περιμένουμε όλους για να προσφέρουμε το πολυτιμότερο δώρο.:

Στον Άγιο Νικόλαο

την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023, 

από τις 10:00 έως τις 14:00 

στο Παράρτημα της Ηλιαχτίδας στον Άγιο Νικόλαο, Καπετάν Κοζύρη 18,

 κτήριο “Μεραμπέλλο”

 Η αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί από το Τμήμα Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου.

Συνοδοιπόροι μας στη δράση αυτή:

• Δήμος Αγίου Νικολάου
• ΟΚΥΔΑΝ
• Ένωση Γονέων Δήμου Αγίου Νικολάου
• Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Λασιθίου
• ΚΔΑΠ “Παιδεία εν δράση”

Στο Ηράκλειο

την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2023, 

από τις 17:00 έως τις 20:00 στην Πλατεία Ελευθερίας . 

Η αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί από το Τμήμα Αιμοδοσίας του Πα.Γ.Ν.Η.

Συνοδοιπόροι μας στη δράση αυτή:

• ΧΟΧΛΙΟΣ TEAM- Ομάδα Τρεξίματος
• Σχολές Χορού « ΜΑΥΡΟΚΩΣΤΑΣ»

Σας προσκαλούμε όλους.

Μαζί φωτίζουμε τις ζωές των παιδιών.

--------------------------------------------------------

 ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ 

Η “ΔΡΑΣΙΣ”

ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ

ΜΙΑ ΝΕΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ

--------------------------------------------------------

ΑΝΑΛΥΣΗ

Δεν τρελάθηκαν οι Τούρκοι, 

εμείς να βάλουμε μυαλό!..

Του Κώστα Τριγώνη

   Τα Ίμια, αυτό το μικρό νησιωτικό σύμπλεγμα στις ανατολικές εσχατιές του Αιγαίου, έχουν συνδεθεί, κακή τη μοίρα, με τις πιο επικίνδυνες εντάσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Έχουν παραχωρηθεί κανονικότατα στη χώρα μας, από τους Ιταλούς, μαζί με τα Δωδεκάνησα. Οι Τούρκοι τα χρησιμοποιούν για να κλιμακώσουν τις εις βάρος μας διεκδικήσεις τους. Για να δημιουργήσουν, σε πρώτη φάση, τις "γκρίζες ζώνες" που από χρόνια σχεδιάζουν. Έτσι, πάνω και γύρω από τα Ίμια, το 1996, μόλις αποφεύχθηκε μια ελληνοτουρκική σύρραξη. Τώρα, με το διεμβολισμό του πλοίου μας "Γαύδος", η Τουρκία έκανε ένα επιπλέον βήμα. Με την ανοχή μας, εμφανίζεται σαν να τα έθεσε υπό την κυριαρχία της. Αυτό, μπορεί να μην το παραδέχεται η ελληνική κυβέρνηση, δεν είδαμε όμως να κάνει κάτι ουσιαστικό, που ενδεχομένως θα υποχρέωνε τους αποθρασυνθέντες γείτονές μας να αναθεωρήσουν τους σχεδιασμούς τους.

    Τα πρόσφατα γεγονότα πέριξ των Ιμίων, πρέπει υποχρεωτικά να συσχετιστούν, με όσα δραματικά γεγονότα εξελίσσονται παράλληλα, γύρω απο τα οικόπεδα 3 και 6 της κυπριακής ΑΟΖ, όπου ο τουρκικός στόλος παρενόχλησε αρχικά και στη συνέχεια ακινητοποίησε, σχεδόν αιχμαλώτισε, ένα ολόκληρο ιταλικό (μάλλον πολυεθνικό!) πλωτό γεωτρύπανο, το οποίο επρόκειτο να αρχίσει την άντληση υδρογονανθράκων που, θεωρητικά, έχει κατοχυρώσει η κυπριακή κυβέρνηση ως εθνικό της πλούτο. Εκεί μάλιστα, οι Τούρκοι έχουν απειλήσει ευθέως πως, όποια πετρελαϊκή εταιρεία τολμήσει να πλησιάσει, θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον τουρκικό στόλο και τα τουρκικά F-16.

   Κατόπιν όλων αυτών, διερωτάται ο απλός Έλληνας πολίτης, αλλά και ο κάθε παρατηρητής: Από πού αντλεί τόσο θράσος η σημερινή Τουρκία; Είναι άραγε τόσο δυνατή, ώστε να επιβάλει δυναμικά τις τόσο προκλητικές διεκδικήσεις της;

    Είναι αλήθεια πως η Τουρκία του Ερντογάν, τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει αρκετά μέτωπα. Στο εσωτερικό, αντιμάχεται το παλιό κεμαλικό - στρατοκρατικό καθεστώς, του οποίου εκφραστής φέρεται ο Γκιουλέν. Παράλληλα, έχει απέναντι τους Κούρδους, που έχουν προχωρήσει αρκετά βήματα για την επίτευξη του κύριου στόχου τους, τη δημιουργία δικού τους κράτους. Έχουν όμως ακόμη, οι Κούρδοι, μεγάλη απόσταση να διανύσουν, όση περίπου και οι Παλαιστίνιοι για το δικό τους... Αν πάντως η Τουρκία πήρε ενεργό μέρος στη συριακή κρίση, δεν το έκανε για κανένα άλλο λόγο, παρά για να προσπαθήσει να ελέγξει τις κινήσεις των Κούρδων, και να μπεί "σφήνα" στις προσπάθειές τους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την ενίσχυση των μεγάλων δυνάμεων. Κι αν η Τουρκία επιτέθηκε στο Αφρίν, το έκανε υπό την αφόρητη πίεση των γεγονότων.

    Το κρίσιμο ερώτημα που προκύπτει, με βάση όλα τα παραπάνω, είναι το εξής: Μπορεί, άραγε, η Τουρκία, να κυνηγήσει ταυτόχρονα τόσους "λαγούς"; Έχει τα κότσια, να νικήσει τους Κούρδους στα ανατολικά της σύνορα και να αποτρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους; Μπορεί παράλληλα, απειλώντας με πόλεμο την Ελλάδα, να αφαιρέσει κάποια από τα νησιά μας; Αισθάνεται τόσο δυνατή ώστε, την ίδια στιγμή, να τρομοκρατήσει όλες τις πολυεθνικές εταιρείες που σχεδιάζουν να αντλήσουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ, και να τις κάνει να το βάλουν στα πόδια;

     Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται αδύνατο να επιτευχθούν όλα τούτα, και μάλιστα σχεδόν ταυτόχρονα. Καμιά δύναμη, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν αποφασίζει να μοιράσει τις δυνάμεις της, και να χτυπά μπρός, πίσω, δεξιά κι αριστερά, χωρίς να ξέρει ποιός κι από πού θα της ανταποδώσει πρώτος τα χτυπήματα.

    Μπορεί να έχουν πολλές αδυναμίες οι Τούρκοι, δεν είναι όμως μπουνταλάδες. Αντιθέτως! Ξέρουν πολύ καλά τί τους γίνεται. Η διπλωματία τους είναι πολύ πιο προχωρημένη, όχι μόνο από τη δική μας, αλλά από πολλών, μεγάλων χωρών του πλανήτη. Γι αυτό εμείς, είμαστε υποχρεωμένοι να ερμηνεύουμε σωστά όλες τις τουρκικές μεθοδεύσεις.

    Τον πόλεμο που κάνουν εναντίον των Κούρδων οι Τούρκοι, δεν μπορούσαν να τον αποφύγουν. Αυτό που επιδιώκουν πρωτίστως, είναι να αποτρέψουν τη δημιουργία κουρδικού κράτους που, νομοτελειακά, θα περιλάβει και τμήμα της τουρκικής επικράτειας.

     Δεν είναι δύσκολο να ερμηνευτούν οι τουρκικές απειλές στα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Οι Τούρκοι, που ξέρουν καλά πως εκεί, αργά ή γρήγορα, τα γεωτρύπανα θα πιάσουν δουλειά, επιδιώκουν δυο πράγματα. Από τη μια, να τα καθυστερήσουν, όσο είναι δυνατόν. Κι από την άλλη, να πετύχουν συνεκμετάλλευση των συγκεκριμένων κοιτασμάτων.

     Και στο Αιγαίο; Τί ακριβώς θέλουν οι Τούρκοι, και πού το πάνε; 

     Εδώ, η απάντηση δεν είναι εύκολη. Ούτε ευχάριστη για μας. Δυστυχώς, οι Τούρκοι, που βαδίζουν πάντα βάσει μακροπρόθεσμων και καλοσχεδιασμένων πλάνων, δεν αποσκοπούν μόνο να μας αποσπάσουν κάποια νησιά. Επιδιώκουν καθαρά, να διχοτομήσουν το Αιγαίο, να πατήσουν πόδι στη Θράκη, και να επηρεάσουν εις βάρος μας την Αλβανία κυρίως, και δευτερευόντως τα Σκόπια.

    "Το κάνουν εκμεταλλευόμενοι την ελληνική κρίση", ισχυρίζονται κάποιοι. Αυτό δεν είναι ακριβές. Το 1996 υπήρχε η λεγόμενη "ισχυρή Ελλάδα", που όμως σε τίποτε δεν τους εμπόδισε... 

    Αυτό που πρέπει όλοι οι Έλληνες να κατανοήσουμε, είναι πως δίπλα μας έχουμε μια σημαντική, αλλά ασταθή και απρόβλεπτη χώρα, που δεν χάνει ευκαιρία να εκφράσει τις επεκτατικές βλέψεις της. Περιμένει, απλώς, την καταλληλότερη ευκαιρία, όπως έπραξε το 1974 με τον "Αττίλα". 

    Παρακολουθούν τα πάντα οι Τούρκοι. Ξέρουν πως η Ελλάδα έχει αποδυναμωθεί τα τελευταία δέκα χρόνια. Ξέρουν, επίσης, πως η αποδυνάμωσή μας δεν έχει προχωρήσει τόσο, όσο εκείνοι θάθελαν. Προς το παρόν, περιμένουν, ελπίζοντας σε ένα γενικότερο ελληνικό ξεχαρβάλωμα... Μόνη, λοιπόν, ελπίδα να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς τους, είναι να αλλάξουμε άμεσα τη σημερινή, καθοδική πορεία μας, με όλους τους πρόσφορους τρόπους, που δεν χρειάζεται καν να τους αναφέρουμε, αφού είναι παγκοίνως γνωστοί!

    

Το τραγικό με τη σημερινή Ελλάδα είναι πως διατυμπανίζει παντού το χάλι της...

"ΜΩΡΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΟΣ..."

Αλοίμονο στη χώρα που γίνεται όλο και πιο αδύναμη, όπως δυστυχώς συμβαίνει με τη σημερινή Ελλάδα. Ο ένας μετά τον άλλο, θα πέσουν όλοι πάνω της, να την κατασπαράξουν. Ήδη, χάνουμε τα Ίμια, μας παραχαράσσουν την Ιστορία της Μακεδονίας, μας κλέβουν τα μισά χωρικά ύδατα οι Αλβανοί. Κι είναι ακόμα η αρχή! Σε λίγο, θα μας απειλούν οι πάντες, από παντού...
   Αντί να δούμε πώς θα αντιδράσουμε, απλώς παρατηρούμε και σχολιάζουμε σαν ξένοι τη φθίνουσα πορεία μας, "απολαμβάνοντας" τα Σαρβάιβορ από τον καναπέ μας.
   Πράγματι, "μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι"!
                                                                             ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΓΩΝΗΣ

Για να «καλωδιωθούμε», επιτέλους!

Του Κώστα Τριγώνη

   Θυμάστε πότε ακούσαμε για πρώτη φορά να γίνεται λόγος για «καλωδιακή σύνδεση της Κρήτης με την (ηπειρωτική) Ελλάδα»; Πριν από τριάντα χρόνια περίπου. Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ο πρώτος που μας την είχε υποσχεθεί. Τον μιμήθηκαν αργότερα κι άλλοι πρωθυπουργοί. Αν όλες αυτές οι υποσχέσεις είχαν υλοποιηθεί, η Κρήτη θα είχε διασυνδεθεί σήμερα, όχι με ένα, αλλά τουλάχιστο με… πέντε καλώδια. Αλλά, βλέπετε, οι ιεραρχήσεις των εθνικών αναγκών διέφεραν στην πράξη από τις κατά καιρούς πρωθυπουργικές υποσχέσεις. Για παράδειγμα, κρίθηκε πως ήταν πολύ προτιμότερο να διατεθούν καμιά εικοσιπενταριά δισεκατομμύρια (δανεικά τα πιο πολλά) για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, παρά να πληρωθούν 500 εκατομμύρια για να ποντιστεί ένα καλώδιο που, και την ενεργειακή επάρκεια της Κρήτης θα εξασφάλιζε, και θα απάλλασσε τη ΔΕΗ από τουλάχιστον 300 εκατομμύρια που κάθε χρόνο λέει πως πληρώνει επιπλέον για να εξασφαλίσει, ασθμαίνοντας και οριακά, το ρεύμα που παράγουν οι κοστοβόρες μονάδες της στο νησί.

   Τέλος πάντων, ας περιορίσουμε σε «φυσιολογικά» πλαίσια τις όποιες μεμψιμοιρίες μας. Κι ας εκφράσουμε σήμερα την ελπίδα πως οι  αδικαιολόγητες και άκρως επιβαρυντικές ανακολουθίες του παρελθόντος, θα παραχωρήσουν σύντομα τη θέση τους σε ό,τι η απλή λογική υποδεικνύει.

   Η εποχή μας δεν χαρακτηρίζεται μόνο από την κρίση που ταλανίζει τον ελληνικό λαό. Απίστευτα τεχνολογικά άλματα σημειώνονται στις μέρες μας, που έχουν αλλάξει εντελώς τη ζωή του ανθρώπου. Είναι καιρός, λοιπόν, να προσαρμοστούμε κι εμείς στα σύγχρονα δεδομένα.

   Όσοι δεν ξέρουν, καλό είναι να μάθουν πως από το έτος 2020 η Ε.Ε. απαγορεύει την παραγωγή ηλεκτρισμού από μονάδες που λειτουργούν με πετρέλαιο – πόσο μάλλον με μαζούτ! Υποχρεούται λοιπόν και η χώρα μας να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές του παραγωγικού ιστού της. Για την περίπτωση της Κρήτης, άλλη λύση ασφαλέστερη δεν φαίνεται να υπάρχει από το καλώδιο. Που, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θάναι ένα, αλλά δυο. Το πρώτο θα ξεκινά από τη Λακωνία και θα καταλήγει στον κόλπο της Κισάμου, και το δεύτερο από την Αττική με κατάληξη την Κορακιά.

   Οι άνθρωποι του ΑΔΜΗΕ που μας επισκέφτηκαν την περασμένη βδομάδα, έδειξαν μάλλον καλές προθέσεις. Που, όμως, δεν αρκούν. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει», έλεγαν οι αρχαίοι, τους οποίους διαρκώς επικαλούμαστε. Δεν είναι καθόλου σοφό, ενώ θαλασσοπνίγεσαι, να περιμένεις μόνο της θεάς Αθηνάς τη βοήθεια, χωρίς ούτε τα χέρια σου να κινείς. Καλό θάναι, εν προκειμένω, να μην περιμένουμε μόνο από τον ΑΔΜΗΕ ή από την εκάστοτε κυβέρνηση, την υλοποίηση αυτού του αναγκαίου έργου. Οποιοσδήποτε θεωρεί πως μπορεί να βοηθήσει, βάζοντας το χεράκι του, ας το κάνει! Παράλληλα, οφείλουμε να παρακολουθούμε την όλη υπόθεση πολύ στενά, και με τη σοβαρότητα που πρέπει.

--------------------------------------------------

Εις μνήμην Σταύρου Σεραφειμίδη
SIC TRANSIT GLORIA MUNDI, ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ...

Του Κώστα Τριγώνη

Ένα από τα πιο σημαντικά ορόσημα της μεταπολιτευτικής περιόδου, ήταν ασφαλώς το 1981. Οι εκλογές του Οκτώβρη, έφεραν «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και το λαό στην εξουσία», όπως κατά κόρον ελέγετο τότε… Επρόκειτο για την «Κυβέρνηση της Αλλαγής», με τον Ανδρέα Παπανδρέου να αναδεικνύεται σε πανίσχυρο πρωθυπουργό, ισχυρότερο κι από τον Κων/νο Καραμανλή της ΕΡΕ.

Οι εκλογές αυτές άλλαξαν εκ βάθρων τη σύνθεση του Κοινοβουλίου, στα έδρανα του οποίου εγκαταστάθηκαν εντελώς άγνωστα μέχρι τότε πρόσωπα. Οι πιο πολλοί είχαν μουστάκια, μούσια και γένια. Μέχρι τότε πάντως, όπως είπε κι ο Κατσιφάρας, «δεν τους γνώριζε ούτε ο θυρωρός τους»…

Ένας από τους νέους βουλευτές, άγνωστος κι αυτός μεταξύ αγνώστων, ήταν ο γιατρός Σταύρος Σεραφειμίδης (που εγκατέλειψε προχθές τα εγκώσμια, σε ηλικία 71 ετών). Αυτός δεν είχε μούσι, ούτε γένια, ούτε καν μουστάκι. Ήταν μικρός το δέμας, ξεχώριζε όμως μεταξύ των συναδέλφων του, κυρίως λόγω της… άθλιας εμφάνισής του. Ήταν μονίμως κακοντυμένος. Το παντελόνι του τριμμένο και ασιδέρωτο, το σακάκι του πάντα τσαλακωμένο, το πουκάμισό του σε μαύρο χάλι…

Ως βουλευτής, ο Σταύρος Σεραφειμίδης, δεν διακρίθηκε ούτε για τις αγορεύσεις του, ούτε για τις δημόσιες εμφανίσεις ή παρεμβάσεις του. Όλες του οι προσπάθειες κατέτειναν στο να πείσει τον τότε υπουργό Γεωργίας Κώστα Σημίτη, να ενισχύσει με πακτωλό εκατομμυρίων, την ίδρυση και λειτουργία μιας «πρότυπης» Αγροτικής Συνεταιριστικής Οργάνωσης, που θα υλοποιούσε το «όραμα» των Πασόκων της εποχής εκείνης, αφού θα αναλάμβανε όχι μόνο την παραγωγή, αλλά και τη διάθεση των προϊόντων που θα διαχειριζόταν. Επρόκειτο για το διαβόητο «Αρκάλι», που έδρα του είχε το Αρκαλοχώρι, την ιδιαίτερη εκλογική περιφέρεια του βουλευτή – γιατρού.

Ο Κώστας Σημίτης επείσθη. Λένε μάλιστα πολλοί πως όλα όσα έκανε με το «Αρκάλι» ο Σεραφειμίδης, είχαν την απόλυτη έγκριση και ευλογία του τότε υπουργού Γεωργίας. Νομίζω πως, οι παλιότεροι τουλάχιστον, ξέρουν, σε γενικές γραμμές, τα έργα και τις ημέρες του «πρότυπου» εκείνου συνεταιρισμού, ο οποίος είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός Φρανκενστάιν, που δεν άργησε να εξοντώσει τους πάντες γύρω του, ακόμα κι εκείνον που τον δημιούργησε… Επρόκειτο για απόλυτη καταστροφή. Εκατοντάδες (δανεικά) εκατομμύρια τινάχτηκαν στον αέρα, αλλά το χειρότερο ήταν η τεράστια δυσφήμιση του αγροτοσυνεταιριστικού κινήματος, που, από τότε μέχρι και σήμερα, ακολουθεί κατά πόδας κάθε αγροτοσυνεταιριστική πρωτοβουλία.

Την παταγώδη αποτυχία του εγχειρήματος, πλήρωσε σχεδόν εξ ολοκλήρου ο Σταύρος Σεραφειμίδης, τον οποίο έγραψαν στην πιο μαύρη λίστα τους τα υψηλά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ, ακόμα κι ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου. Όχι μόνο δεν ξαναμπήκε στα ψηφοδέλτια του «Κινήματος» ο γιατρός, αλλά άρχισε ένας απηνής διωγμός εναντίον του, ακόμα κι από εκείνους που προηγουμένως τον χειροκροτούσαν και, κυριολεκτικά, άμνογαν στο όνομά του! Ήταν τέτοιο το μένος των πρώην συντρόφων του, ώστε δεν του επέτρεπαν να εμφανιστεί πουθενά. Κι όπου τολμούσε να εμφανιστεί, τον έπαιρναν από πίσω με τις λεμονόκουπες. Μέχρι που τον συνέτριψαν τον άνθρωπο, ψυχικά και σωματικά…

‘Οσον καιρό ο Σταύρος Σεραφειμίδης ήταν στις «δόξες» του, προσωπικά δεν έτυχε να τον γνωρίσω. Σε επαφή ήρθαμε μόνο όταν, στην απόγνωσή του από τον πόλεμο που του είχαν κηρύξει ακόμα και οι «δικοί» του, κατέφυγε στα γραφεία της «Αλλαγής», της αξέχαστης αυτής εφημερίδας, στην οποία ήμουν τότε διευθυντής Σύνταξης.

Ένα μεσημέρι, άνοιξε την πόρτα του γραφείου μου. Κρατούσε στα χέρια ένα χοντρό φάκελο, γεμάτο με διάφορα έγγραφα. Κουβεντιάζαμε επί ώρες. Εγώ μιλούσα, αυτός έκλαιγε… Η πολύ κακή ψυχολογική του κατάσταση, επιδεινώθηκε με τη συζήτηση. Με αποτέλεσμα, όταν αργά τη νύχτα, κλείνοντας την εφημερίδα κίνησα να φύγω για το σπίτι μου, να δω μια φιγούρα κατάχαμα στο απέναντι πεζοδρόμιο. Πλησίασα και είδα το γιατρό, ημιλιπόθυμο! Κάλεσα αμέσως ένα ταξί και τον πήγα στο σπίτι μου. Η σύζυγός μου, όπως ήταν φυσικό, τρόμαξε. Τον λυπήθηκε. Μας έφτιαξε κάτι πρόχειρο να φάμε και είδαμε και πάθαμε να τον συνειφέρουμε!

Την επομένη, πήγα στη Λότζια και ανέφερα το περιστατικό στον τότε Δήμαρχο και εκδότη της «Αλλαγής» αείμνηστο Μανόλη Καρέλλη. Σημειωτέον ότι, μέχρι τότε, ο Σεραφειμίδης και οι άνθρωποί του, έβριζαν τον Καρέλλη από το πρωί ως το βράδυ. Τον θεωρούσαν «συντηρητικό» και αντίθετο με τα δικά τους «επαναστατικά» μανιφέστα… Ο Καρέλλης όμως, χωρίς να διστάσει ούτε λεπτό, μου είπε να θέσω ελεύθερα όλες τις στήλες της «Αλλαγής» στη διάθεση του μέχρι τότε υβριστή του…

Έτσι, ο Σεραφειμίδης άρχισε σειρά αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων στην εφημερίδα, κατηγορώντας τους κατηγόρους του και ενημερώνοντας το κοινό για τα έργα και τις ημέρες του στο «Αρκάλι». Με αποτέλεσμα, λίγες μήνες αργότερα, να βρεθώ εγώ και ο γιατρός, στο σκαμνί του κατηγορουμένου, μετά από μήνυση που κατέθεσαν εναντίον μας πρώην συνεργάτες του για «συκοφαντική δυσφήμιση»… Για την ιστορία ας σημειώσω πως, την ημέρα της δίκης, οι μηνυτές μας… απέσυραν τη μήνυση! Δεν άντεξαν να ακούσουν τα στοιχεία που επρόκειτο να δημοσιοποιηθούν και προτίμησαν την άτακτη υποχώρηση.

Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε. Με τον Σταύρο Σεραφειμίδη δεν ανέπτυξα ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις, ήξερα όμως πως με εκτιμούσε ως δημοσιογράφο, επειδή του συμπεριφέρθηκα ανθρώπινα και δίκαια, παρέχοντάς του τη δυνατότητα να αμυνθεί απέναντι στους διώκτες του.

Σήμερα μπορώ να ομολογήσω πως κι εγώ τον εκτίμησα ως έντιμο άνθρωπο. Πέρασαν εκατοντάδες εκατομμύρια από τα χέρια του, χωρίς ούτε μια δραχμή να τσεπώσει, με αποτέλεσμα να κινδυνέψει να πεινάσει, αυτός και η οικογένειά του. Σίγουρα θα είχε πεινάσει, αν δεν τον στήριζε, στις τρομερά δύσκολες στιγμές του, ο αδελφός του ο Σπύρος…

Και, να σκεφτεί κανείς, πως ο Σταύρος Σεραφειμίδης ήταν γιατρός. Και μάλιστα, πολύ καλός γιατρός! Όλες τις επιστημονικές του γνώσεις τις πρόσφερε πάντα αφιλοκερδώς στους συνανθρώπους του. Θα μπορούσε κάλλιστα ο άνθρωπος, να ασκήσει το ιατρικό λειτούργημα ως επάγγελμα και να ζήσει πλουσιοπάροχα, κι αυτός και τα παιδιά του. Αντίθετα, εγκατέλειψε πλήρως την Ιατρική, για να ασχοληθεί με την πολιτική και το «Αρκάλι», φτάνοντας στο έσχατο σημείο της φτώχειας και της πλήρους απαξίωσης…

Από προχθες, επιτέλους, ο Σταύρος Σεραφειμίδης ηρέμησε, ξεκουράστηκε. Όλες οι εναντίον του προδοσίες και διώξεις, σταμάτησαν αυτομάτως. Βλέπεις, σα να μην τον έφταναν όλα τα άλλα, είχε και τον καρκίνο να αντιμετωπίσει. Τα άλλα τα ξεπέρασε, ο καρκίνος όμως τελικά τον νίκησε.

Δεν ξέρω, τι θα βρεί να γράψει για το γιατρό και πρώην βουλευτή, η αδέκαστη Ιστορία. Νομίζω πως στην περίπτωσή του ταιριάζει αυτό που έλεγαν οι Λατίνοι: «Sic transit gloria mundi», (έτσι περνά ο δόξα αυτού του κόσμου) Γιατρέ μου!

                                                                     ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΓΩΝΗΣ

(Δημοσιεύθηκε χθες στην εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ")

ΜΝΗΜΗ ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΗ Ν. ΓΙΑΝΝΑΔΑΚΗ

    Με συγκίνηση έλαβα χθες ένα πολύτιμο δώρο από τον ακριβό φίλο μου Φίλιππο Χ. Γιανναδάκη. Μια ειδική έκδοση, αφιερωμένη στη συμπλήρωση ενός έτους από την εκδημία του σεβαστού πατέρα του, καπετάν Χαραλάμπη Ν. Γιανναδάκη.
    Οι 32 (xxxi) σελίδες της υποδειγματικά επιμελημένης έκδοσης, αρκούν για να σκιαγραφήσουν το μέγεθος της προσφοράς του ένδοξου πατέρα του στην Πατρίδα.
    Ιδιαίτερα εντυπωσιάζει το ιδιόγραφο, "αποχαιρετιστήριο" σημείωμα του καπετάνιου, που ανακάλυψε πρόσφατα ο Φίλιππος "ανάμεσα σε άλλα δικά του χειρόγραφα", στο οποίο σκιαγραφεί και ιστορεί τη συνεισφορά του στην Αντίσταση.
   Σήμερα που οι περισσότεροι έχουμε χάσει τον εθνικό προσανατολισμό μας, σήμερα που η πατρίδα μας πορεύεται με βήμα σημειωτόν, αλυσσοδέσμια από τους δανειστές της, έχουμε περισσότερο από ποτέ ανάγκη να θυμόμαστε Εκείνους που μας άνοιξαν το δρόμο της λευτεριάς. Ο καπετάν Χαραλάμπης, μέσα από τις σελίδες της συγκεκριμένης έκδοσης, μας υπενθυμίζει πως έχουμε χρέος, το δρόμο αυτό, να τον κρατήσουμε ανοικτό!
    Αγαπητέ μου Φίλιππε, σε ευχαριστώ πολύ.
    Ηράκλειο, 31.3.2017
                                                                                  ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΓΩΝΗΣ