Με άγχος αλλά και με πολλές ελπίδες υποδεχόμαστε το 2013



Σε λίγες ώρες, αφήνουμε πίσω το 2012 και ετοιμαζόμαστε να καλοδεχθούμε τη νέα χρονιά, που όλοι θέλουμε να αποδειχθεί καλύτερη εκείνης που φεύγει. Πραγματικά, το 2012 ήταν από τις χειρότερες περιόδους που γνώρισε ο τόπος μας στη μετακατοχική περίοδο. Ήταν μια χρονιά απωλειών σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς. Δυστυχώς, ο απολογισμός της είναι πέρα για πέρα αρνητικός... Δεν υπάρχει περίπτωση να συναντήσεις σήμερα κάποιον που να εκφραστεί θετικά για το 2012! Φτωχοί και πλούσιοι, νέοι και ηλικιωμένοι, οι πάντες, βγήκαν ζημιωμένοι στο διάβα συτού του δίσεκτου χρόνου.

Αν και οι όποιες ευχές δεν αρκούν για να αλλάξει η κατάσταση, αισθανόμαστε την υποχρέωση, απευθυνόμενοι σήμερα σε όλους τους φίλους και τις φίλες μας, να ενώσουμε και τη δική μας φωνή με τα εορταστικά μηνύματα της Πρωτοχρονιάς που βρίσκεται προ των πυλών.

Ας αποδειχθεί το 2012 η τελευταία χρονιά των άγριων περικοπών που χαρακτηρίζουν τη σημερινή Ελλάδα. Ας δούμε τη χώρα μας να επιστρέφει σιγά - σιγά, στο δρόμο της ανάπτυξης, και τον Ελληνικό λαό, σοφότερο, να ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης που έχει αλλάξει και υποβαθμίσει σημαντικά τη ζωή όλων μας.

Ειδική ευχή χρωστάμε στη Νεολαία μας, που έχει χάσει σήμερα το κέφι και το κουράγιο της. Ας δώσει στους νέους μας το 2013 την ευκαιρία να αποτινάξουν τα δεσμά της μιζέριας, και να ξανακάνουν υλοποιήσιμα όνειρα για το μέλλον.

"Η ΔΡΑΣΙΣ", με την ευκαιρία της έλευσης του 2013, εύχεται σε όλους τους φίλους και τις φίλες του διαδικτύου, ΥΓΕΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!

Ξεπέρασε κάθε όριο ο θλιβερός…

Ανέκαθεν ήταν αντιπαθέστατος στον κόσμο, λόγω της πολιτικής που εφάρμοζε, ο θλιβερός Παπακωνσταντίνου. Αλλά, ακόμα κι εκείνοι που τον μισούσαν, ήταν αδύνατο να φανταστούν πως θα έφτανε ως εκεί που σήμερα κατηγορείται... Για να δούμε, πού θα πάει αυτή η ιστορία, γιατί, δε μπορεί, και συνέχεια θα έχει, και άλλους συμπρωταγωνιστές. Τώρα είμαστε στην αρχή! Σίγουρα το 2013 κρύβει πολλές εκπλήξεις... Για πολλούς!

Το "Μίνως", η εποχή του κι ένα ερώτημα



Κοιτώντας την παλιά αυτή φωτογραφία του αξέχαστου "ΜΙΝΩΣ", σκέφτομαι πόσο πιο ήρεμοι ήταν τότε οι άνθρωποι... Δούλευαν με πιο αργούς ρυθμούς, αλλά χωρίς άγχος, τουλάχιστον τόσο όσο έχουν οι σημερινοί. Ήταν άδειες οι τσέπες τους, αλλά δεν αισθάνονταν πτωχευμένοι, ούτε τους κυνηγούσαν οι τράπεζες να τους πάρουν το (ανύπαρκτο) σπίτι...

Και, με την ευκαιρία, ένα ερώτημα (μάλλον ρητορικό): Αραγε, αυτοί που έβαλαν κάποτε τις "Μινωικές Γραμμές" στο ΧΑΑ, το μετάνιωσαν; Αν μπορούσαν να γυρίσουν το χρόνο πίσω, και έχοντας τις εμπειρίες του σήμερα, θα επαναλάμβαναν το ίδιο;

 Μια ωραία μαντινάδα για τα "4Χ4" της Κρήτης

Μια από τις πιο χαριτωμένες μαντινάδες μου είπε πριν λίγο ένας ξάδερφός μου. Σας τη μεταφέρω:

"Το τέσσερα επί τέσσερα, είναι απλώς μια πράξη.
Ο σκύλος και το κάγκελο το κάνουνε αμάξι"

Ο Λαυρεντιάδης και οι "κολλητοί" του

Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης που συνελήφθη σήμερα, ήταν ένας "αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας"(sic) όπως μέχρι και χθες τον παρουσίαζαν, που στόχευε μόνο στο θεμιτό και προπαντός στο αθέμιτο κέρδος των "επιχειρήσεών" του. Ούτε ο πρώτος είναι, ούτε θα είναι ο τελευταίος.

Αυτοί που αποδεικνύονται τρισχειρότεροι από τον συλληφθέντα, είναι όλοι εκείνοι οι θλιβεροί "επώνυμοι", πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, που μέχρι πρότινος συνωστίζονταν δίπλα του, διεκδικώντας κάποιο μερίδιο από τα λεφτά του ή κάποιο φιλοδώρημα. Μέχρι και την προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ χρηματοδότησε ο Λαυρεντιάδης, ενώ φρόντιζε να μην αφήνει "παραπονεμένα" και τα άλλα κόμματα!..

Επρόκειτο δηλαδή για μια νεότερη έκδοση "Κοσκωτά". Με τη διαφορά πως ο Κοσκωτάς δικάστηκε και έζησε κάποια χρονάκια στις φυλακές. Για να δούμε, τί θα "πάθει" τώρα και ο Λαυρεντιάδης. Οι μέχρι χθες κολλητοί του, πάντως, μάλλον δεν πρόκειται να υποστούν το παραμικρό. Ενώ κανονικά θάπρεπε να μπούν πιο βαθειά στη φυλακή από εκείνον!..

Ποιοί ήταν οι δυο αδικοχαμένοι ήρωες

Και τώρα, λίγα λόγια για τους δυο αδικοχαμένους ήρωες του ΕΚΑΒ Κρήτης, τον Δημήτρη Βουρβαχάκη και τον Βαγγέλη Κελαράκη.

Δημήτρης Βουρβαχάκης
Ο προϊστάμενος του ΕΚΑΒ Κρήτης Δημήτρης Βουρβαχάκης γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1963 και ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο κοριτσιών 20 και 16 ετών. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στην συνέχεια απέκτησε την ειδικότητα της αναισθησιολογίας . Με μετεκπαίδευση στη αντιμετώπιση στην επείγουσα προνοσοκομειακή ιατρική, την βασική υποστήριξη ζωής και την αντιμετώπιση μαζικών ατυχημάτων, πριν τοποθετηθεί στο ΕΚΑΒ εργάστηκε , μεταξύ άλλων στο Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης και τα Νοσοκομεία Χανίων και ΠΑΓΝΗ .

Συμμετείχε και ως ομιλητής σε πλήθος επιστημονικών ελληνικών και διεθνών συνεδρίων ενώ δημοσίευσε και πολλά άρθρα σε ελληνικά και ξένα ιατρικά περιοδικά. Αγωνίστηκε σθεναρά για την ανάπτυξη του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας, για το οποίο θυσίαζε τα πάντα. Μέχρι και την ίδια του τη ζωή...

Βαγγέλης Κελαράκης
Ο 47χρονος Βαγγέλης Κελαράκης, πατέρας δυο παιδιών, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο ΕΚΑΒ γεννήθηκε στο Ηράκλειο και αποφοίτησε το 1991 από την Σχολή ΠΕΚΠΑ. Το Μάρτιο του 2005 πήρε την ειδικότητα του διασώστη από το Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης Ε.Κ.Α.Β. Ηρακλείου. Είχε ειδικευτεί και υπηρετούσε ως πλήρωμα Κινητών Μονάδων Επείγουσας Προνοσοκομειακής Ιατρικής και ήταν ενεργό Εθελοντικό Μέλος της Ε.Τ.Ι.Κ. (Ειδικό Τμήμα Ιατρικής Καταστροφών). Επίσης ήταν εκπαιδευτής στο Πρόγραμμα Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης των Διασωστών του ΕΚΑΒ Ηρακλείου και στο BLS (Basic Life Support) & AED (Automatic External Defibrillation).

Τιμή και δόξα στους δυο ήρωες του ΕΚΑΒ Κρήτης

Η Κρήτη υποκλίνεται απόψε μπροστά στις σορούς των δυο αδικοχαμένων στελεχών του ΕΚΑΒ. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το Δημήτρη Βουρβαχάκη και τον Βαγγέλη Κελαράκη, που πρόσφεραν το είναι τους στο βωμό της ανθρωπιάς και της βοήθειας προς τον συνάνθρωπο. Ας ξεχάσουμε για λίγο τα άλλα βάσανα του κόσμου, κι ας θρηνήσουμε για την απώλεια των δυο ΗΡΩΩΝ του ΕΚΑΒ.

Ευχόμαστε στο κεραυνοβολημένο προσωπικό του ΕΚΑΒ Κρήτης, να αντέξει το οδυνηρό αυτό χτύπημα της μοίρας, και να μπορέσει να συνεχίσει την πολύτιμη κοινωνική προσφορά του, έχοντας ως υπόδειγμα τα δυο αδικοχαμένα στελέχη του, που κανείς μας δεν θα ξεχάσει ποτέ!

 

Να και κάποιος ξένος που λέει την αλήθεια

 

Oταν ο Τσάρλς Νταλάρα λέει πως «τέτοια συρρίκνωση (όπων αυτή που υφίσταται σήμερα η Ελλάδα) δεν την αντέχει καμιά δημοκρατική κοινωνία», τί χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων; Αλλά, δείτε τί ακριβώς είπε, σε μια χθεσινή συνέντευξή του, ο επικεφαλής του IIF:

»Η προσπάθεια για μείωση του χρέους με την επαναγορά ομολόγων θα έχει ορισμένα οφέλη για την Ελλάδα, αν εκτελεστεί με επιτυχία στις επόμενες μέρες. Θα μειώσει το χρέος της χώρας κατά περίπου 10% του ΑΕΠ και κάτι τέτοιο θα είναι πολύ χρήσιμο.
 

»Πάντως, πρέπει να πω ότι προσωπικά θα προτιμούσα τα χρήματα αυτά να είχαν χρησιμοποιηθεί για απευθείας επενδύσεις στην ελληνική οικονομία.

»Και αυτό επειδή πιστεύω πως η μακροπρόθεσμη προοπτική μείωσης του χρέους σε 7 με 8 χρόνια δεν βοηθά τόσο πολύ την επίλυση των σημερινών οικονομικών προβλημάτων της χώρας όσο θα βοηθούσαν η αύξηση των επενδύσεων, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η ανάπτυξη της οικονομίας.

» Αν είχαν ρίξει αυτά τα 10 δισ. ευρώ στην ανάπτυξη επενδυτικών ευκαιριών, στην εκτέλεση έργων υποδομής, καθώς και στην εφαρμογή άλλων προγραμμάτων τα οποία προβλέπονταν σε σχέδια που είχαν εκπονηθεί σε εποχές μεγαλύτερης οικονομικής ανάπτυξης, τότε νομίζω ότι η ελληνική οικονομία θα είχε οφέλη αρκετά νωρίτερα».

Απαντώντας σε άλλη ερώτηση, ο κ. Νταλάρα τόνισε: "Από την άλλη πλευρά, έχουμε μια συνεχιζόμενη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας. Βρισκόμουν στο γραφείο του Πρωθυπουργού όταν ανακοινώθηκε πως στο τρίτο τρίμηνο του χρόνου η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε με ετήσιο ρυθμό άνω του 7%. Τόσο μεγάλη συρρίκνωση δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται για πολύ καιρό σε καμιά δημοκρατική κοινωνία.

»Πρέπει η κατάσταση αυτή να αρχίσει να αντιστρέφεται και οι μηχανές ανάπτυξης της χώρας να ξεκινήσουν ξανά».

«Ασχολούμαι με προβλήματα εξωτερικού χρέους επί 35 χρόνια και μπορώ να σας πω ότι ουδέποτε άλλοτε είδα μια εθνική οικονομία να συρρικνώνεται σε τέτοιο μεγάλο βαθμό επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα» είπε ο Τσ. Νταλάρα.

«Χρειάζεται λοιπόν οι πάντες, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, η ελληνική κυβέρνηση και οι αγορές να υποστηρίξουν την ταχεία οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας» πρόσθεσε.

Συνελήφθη ο (18χρονος!) δράστης...

Ενας 18χρονος, κάτοικος Σούδας, είναι ο δράστης της κλοπής της προτομής του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη. Συνελήφθη και, σύμφωνα με τις πληροφορίες, επικαλέστηκε τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε και "αποφάσισε να κλέψει την προτομή για να την πουλήσει σε μάντρα ανακύκλωσης μετάλλων". Όμως, μετά τις διαστάσεις που πήρε το θέμα και μετά το ασφυκτικό "μπλόκο" όλων των μαντρών μετάλλων απο τους αστυνομικούς της υποδιεύθυνσης ασφαλείας, ο νεαρός δεν είχε άλλη επιλογή, παρά να την... πετάξει.

Πολύ θα θέλαμε να μάθουμε σε ποιό περιβάλλον έζησε και ανατράφηκε αυτός ο "φέρελπις" νεαρός...

Δύσκολη εποχή για ήρωες...




Αν συνέβαινε σε άλλες εποχές, όντως θα ήταν απίστευτο. Σήμερα όμως είναι, δυστυχώς, απολύτως και ευκόλως πιστευτό. Αποτελεί θλιβερό  και φυσικά ανατριχιαστικό γεγονός. Άγνωστοι έκλεψαν από το βάθρο της, την προτομή του ήρωα Χανιώτη πιλότου Κώστα Ηλιάκη, που έχασε τη ζωή του υπερασπιζόμενος την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας.

Προφανώς, οι δράστες αποτίμησαν την προτομή με το βάρος της σε χαλκό!.. Την εκτίμησαν λίγο πάνω από την αξία κάποιων... καλωδίων, που σήμερα αποτελούν μόνιμο στόχο, ακόμη και στα ηλεκτρικά δίκτυα των εθνικών οδών... Εκεί καταντήσαμε σήμερα. Φθάσαμε στην εποχή του ευτελισμού των πάντων. Αξίες και απαξίες θεωρούνται ένα και το αυτό.

Απομένει να δούμε και τη συνέχεια, που μάλλον θεωρείται προδιαγεγραμμένη. Η προτομή θα οδηγηθεί στην πυρά, θα λιώσει, θα χυθεί σε καλούπια και ενδεχομένως θα πουληθεί ως μέταλλο, έναντι κάποιων ψωροευρώ (τρέχουσα "αξία": 6 ευρώ το κιλό). Μ'  άλλα λόγια, το σωτήριον έτος 2012 ακόμα και ένας ήρωας κινδυνεύει να καταλήξει σε κάποια μάντρα σιδηρικών.

Οι αποφάσεις του Γιουγκρούπ και η αλήθεια



                   Αρθρο του Κώστα Τριγώνη

Είναι αλήθεια ότι υποδεχθήκαμε όλοι με ικανοποίηση τη συμφωνία του Γιουρογκρούπ για την Ελλάδα. Εφυγε όντως ένα μεγάλο βάρος από πάνω μας, διασκεδάστηκε μια έντονη και δικαιολογημένη ανησυχία. Γιατί θα πάρουμε αρκετά λεφτά, με τα οποία θα καλύψουμε κάποιες από τις πιο πιεστικές ανάγκες μας, ως χώρα.

Ομως, κάποιοι το παρακάνουν, για μια ακόμα φορά. Κι αυτό μας ενοχλεί, αν και ως φαινόμενο το έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, από τη μια κάποιοι να θριαμβολογούν, κι από την άλλη κάποιοι άλλοι να καταστροφολογούν ή να ελεεινολογούν. Ετσι και σήμερα, από τη μια έσπευσαν να πανηγυρίσουν οι ακραιφνώς κυβερνητικοί και φιλοκυβερνητικοί, και να καταστροφολογήσουν οι αντιπολιτευόμενοι, που, όπως πάντα,δε βρήκαν ούτε ένα καλό λόγο να εκστομίσουν.

Εμείς, ως απλοί και ελευθερόφρονες άνθρωποι, ούτε πανηγυρίζουμε σήμερα, αλλά ούτε και μηδενίζουμε μια σημαντική εξέλιξη, που χαρακτηρίζουν ως θετική οι περισσότεροι σοβαροί πολιτικοί και οικονομολόγοι όλου του πλανήτη. Για μας, τα πάντα θα εξαρτηθούν από... εμάς! Από τη συμπεριφορά μας στο εξής, από τον τρόπο που θα λειτουργήσουμε και θα εργασθούμε.

Ως λαός, που τις τελευταίες δεκαετίες αυτοϋπονομεύσαμε το παρόν και το μέλλον μας, εμπιστευόμενοι σε ανίκανους και επικίνδυνους ανθρώπους το πηδάλιο της χώρας μας, έχουμε εισέλθει στην πιο δύσκολη, αντιπαραγωγική και αδιέξοδη εθνική διαδρομή της μεταπολιτευτικής (ή και μεταπολεμικής) περιόδου. Είμαστε ήδη πτωχευμένοι πολίτες μιας δυστυχούσας χώρας, και προβλέπεται να ζήσουμε κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες για αρκετά ακόμη χρόνια, ενώ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ημερομηνία λήξεως αυτού του εθνικού Γολγοθά.

Αυτό που και σήμερα μας προβληματίζει και μας ανησυχεί, είναι πως η τωρινή απόφαση του Γιουρογκρούπ δεν εξασφαλίζει τίποτε που να έχει σχέση με τη λεγόμενη ανάπτυξη, δηλαδή τη μελλοντική οικονομική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Το μόνο που θεωρητικά μας εξασφαλίζει, είναι το πέρασμα ενός "κάβου", η αποφυγή ενός οριστικού ναυαγίου, η προσωρινή ανακούφιση του κρατικού, άδειου ταμείου. Ουδείς σοβαρός άνθρωπος αντιλέγει, πως κι αυτό είναι για σήμερα εξαιρετικά σημαντικό, και αλοίμονο αν δεν επιτυγχανόταν στην τελευταία, κρίσιμη συνεδρίαση του Γιουρογκρούπ.

Περιμένουμε όμως να δούμε πολλά ακόμη πράγματα να επιτυγχάνονται, για να μπεί σε ασφαλέστερο λιμάνι το ελληνικό σκάφος που εξακολουθεί να θαλασσοδέρνεται μέσα σε μια σφοδρή τρικυμία. Πρέπει όλοι να προσπεράσουμε τις θριαμβολογίες ή τις καταστροφολογίες, και να αποφασίσουμε επιτέλους να δουλέψουμε σκληρά. Είναι ανάγκη να λειτουργήσει σήμερα το εθνικό φιλότιμο, η εθνική συνείδηση. Να επικρατήσει η αλήθεια, και να ποδοπατηθεί από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού η ανευθυνότητα και ο καταστροφικός λαϊκισμός.

Ευρωπαϊκή Ένωση ή "Ένωση";
("Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι"!..)



         Του Κώστα Τριγώνη         

Από την αρχή της Συνόδου Κορυφής είχε φανεί πως τα πράγματα (και) με τον προϋπολογισμό, δεν πήγαιναν καθόλου καλά. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε πως η Βαβέλ της Ε.Ε. υποσκάπτει το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης, που κάποιοι ρομαντικοί χαρακτηρίζουν σαν δήθεν  "Ενωμένη". Και που μόνο ενωμένη δεν είναι...

Η σημερινή αρνητική εξέλιξη, με την πλήρη ασυμφωνία που διαπιστώθηκε, προκαλεί εύλογες ανησυχίες σ' όσους διατηρούσαν ελπίδες για μια καλύτερη και αποδοτικότερη προσέγγιση πολιτικής των 27 χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" (στο εξής, μάλλον θα πρέπει στη λέξη "Ενωση" να βάζουμε εισαγωγικά).

Και, δεν είναι μόνο οι Γερμανοί υπεύθυνοι για το σημερινό αδιέξοδο. Μπορεί να έχουν την κύρια ευθύνη η Μέρκελ με το Σόϊμπλε, όμως οι ευθύνες μοιράζονται και σε όλους τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, όσους τέλος πάντων μπορούν ακόμη και αρθρώνουν κάποιον ουσιαστικό(;) λόγο στα περιθώρια των Συνόδων Κορυφής.

Η λεγόμενη Ενωμένη Ευρώπη πορεύεται πλέον χωρίς εγκεκριμένο προϋπολογισμό προς το 2013. Μ' άλλα λόγια: "Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι"!..

Θλιβερή πρωτιά για την Κρήτη

 

Τα στοιχεία είναι επίσημα. Και εφιαλτικά. Αυξήθηκαν κατακόρυφα, σε ποσοστό πάνω από 71% οι κατασχέσεις δενδρυλλίων τη φετινή χρονιά σε σχέση με πέρυσι, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ, με την Κρήτη να κρατά την πρωτιά σε όλη τη χώρα στον αριθμό δενδυλλίων που εντοπίστηκαν και κατασχέθηκαν...

Και, φυσικά, όλα αυτά θα τα αποδώσουμε στην οικονομική κρίση. Φταίει όμως μόνο αυτή; Μάλλον όχι...

Ο Κωστής Χατζηδάκης και οι... "αρσακειάδες"


Σαν αφελές ακούγεται αυτό που, πολύ σωστά, είπε χθες στη Βουλή ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων, Κωστής Χατζηδάκης. Κάλεσε "σε συμπόρευση της δυνάμεις του τόπου για το καλό της χώρας". Για ποιά "συμπόρευση" μιλά ο υπουργός; Καλά, δε βλέπει τί γίνεται γύρω του; Σε ποιές... "αρσακειάδες" απευθύνεται;

Αλλά τόνισε και κάτι άλλο, επίσης σημαντικό, ο κ. Χατζηδάκης. «Για να κερδίσουμε τον πόλεμο που έχουμε μπροστά μας πρέπει να τελειώσουμε με τον εμφύλιο πετροπόλεμο στον οποίο επιδίδονται κάποιοι». Ο ίδιος έχει πικρή εμπειρία πετροπολέμων και εκδήλωσης ακραίου φανατισμού. Θυμόμαστε την επίθεση που είχε δεχτεί πρόπερσι ο υπουργός, και το αίμα που έχυσε, όταν επιχείρησε να περάσει από την πλατεία Συντάγματος μέσα από το μαινόμενο πλήθος...

 «Ας βάλουμε την πατρίδα μας πάνω από όλα, ας ξεφύγουμε από τον λαϊκισμό, τη δημαγωγία, τον μικροκομματισμό, ας αφήσουμε πίσω τις πρακτικές του παρελθόντος και ας δούμε το συμφέρον της νέας γενιάς», είπε ο υπουργός, σε ώτα μη ακουόντων βέβαια.

Κατά την ίδια ομιλία του στη Βουλή επί του προϋπολογισμού ο κ. Χατζηδάκης παρουσίασε αρκετές σημαντικές πρωτοβουλίες του υπουργείου του. Πράγματι, κάνει εκεί καλή δουλειά. Ομως, έχει χάσει μια μάχη: Τη μάχη της ακρίβειας, που καλπάζει... Εκεί πρέπει να στρέψει πρωτίστως το ενδιαφέρον του. Γιατί εκεί πονάμε όλοι, αφόρητα!..

Αν χρειαστεί, να φτάσετε στα άκρα, κάντε το!

                                                       Του Κώστα Τριγώνη

Εφιαλτικές διαστάσεις έχει πάρει πλέον η καθημερινή ειδησεογραφία. Ο κόσμος τά 'χει χάσει. Δεν ξέρει τί και ποιόν να πιστέψει. Βομβαρδίζεται από τα πιο αντιφατικά πράγματα, τις πιο απίθανες και απίστευτες "θέσεις". Και, φυσικά, ανησυχεί! Ανησυχεί για το παρόν και το μέλλον, για τα παιδιά του και την ίδια την επιβίωσή του...

Χωρίς να έχει πεισθεί απόλυτα για τα όσα ακούγονται περί "δόσης", περιμένει ο ελληνικός λαός, να διαπιστώσει "πού το πάνε" πλέον οι δανειστές και δυνάστες μας. Το πράγμα βέβαια θα φανεί, αργά ή γρήγορα. Όμως, οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν κλονίσει την πίστη των περισσότερων από εμάς στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αλλά και την ευρωπαϊκή προοπτική.

Περιμένουμε όλοι με αγωνία να δούμε, αν και πώς θα αντιδράσει απέναντι σ'  όλες αυτές τις βάναυσες προκλήσεις, η ελληνική κυβέρνηση. Πιστεύουμε ότι πρέπει να αντιδράσει, και μάλιστα με δυναμισμό. Το οφείλει αυτό ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, απέναντι σ'  όλους τους πολίτες. Και σ' αυτούς που στην απόγνωσή τους βγήκαν στους δρόμους και τις πλατείες, αλλά και σε όσους μπορούν ακόμη και κάνουν "γαϊδουρινή" υπομονή.

Αντιδράστε, λοιπόν, κύριε πρωθυπουργέ! Αν χρειαστεί, να φτάσετε στα άκρα, κάντε το! Η κατάσταση, όπως έχει εξελιχθεί, δεν πάει άλλο! Η Ελλάδα και ο Ελληνικός λαός πρέπει να ζήσουν. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δεχθεί το ενδεχόμενο να πέσουμε, και μάλιστα αμαχητί!

Για να πάρουμε... κουράγιο!

Γράφει η καλά πληροφορημένη και σοβαρή "Ναυτεμπορική", πως το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που κατήρτισαν κυβέρνηση και τρόικα, "ανοίγει το δρόμο για ένα ακόμα μνημόνιο, το έτος 2017,  αφού, ακόμη κι αν εφαρμοστεί με απόλυτη επιτυχία, η Ελλάδα στο τέλος του 2016 θα έχει χρέος στο 185% του ΑΕΠ, έλλειμμα πάνω από το 3% του ΑΕΠ, υψηλή ανεργία, ισχνές αναπτυξιακές επιδόσεις και το ύψος του ΑΕΠ θα είναι στην καλύτερη περίπτωση στα επίπεδα του έτους 2005".

Και συμπληρώνει η εφημερίδα: "Οι προοπτικές της οικονομίας θα είναι πολύ χειρότερες, αν εκτραπεί έστω και ελάχιστα το πρόγραμμα από τις εννέα αβεβαιότητες, την ύπαρξη των οποίων αποδέχεται και το υπουργείο Οικονομικών(...). Με τις προβλεπόμενες «ιδανικές» επιδόσεις του Μεσοπρόθεσμου, η Ελλάδα, το 2017, θα είναι ξανά εκτός αγορών, βασικά λόγω του υψηλού χρέους, και θα έχει ανάγκη από ένα νέο μηχανισμό στήριξης και ένα νέο μνημόνιο, που θα παρατείνει την περιοριστική πολιτική, συνολικά για μια δεκαετία. Θα πρόκειται για την τρίτη αποτυχημένη εκτίμηση κυβέρνησης και τρόικας για το χρόνο εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Η πρώτη ήταν για τις αρχές του 2012, που δεν επιβεβαιώθηκε, και η δεύτερη για το 2015, που δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας και γι’ αυτό αναζητούνται στο παρασκήνιο παράλληλες λύσεις, με κυριότερη το νέο «κούρεμα» του χρέους με οποιαδήποτε διαδικασία".

Και μετά, απορούν κάποιοι γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού αδιαφορεί σήμερα παντελώς για το αν θα ψηφιστούν ή όχι τα νέα μέτρα!..

ΙΔΟΥ ΤΟ Νο 1 ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Έφιαλτικές προβλέψεις Ρομπόλη



Aνεργία που θα «σκαρφαλώσει» ακόμα και στο 34% ή και στο 35% προβλέπει για το 2013, ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ Σάββας Ρομπόλης, ο οποίος εκτιμά ότι την επόμενη χρονιά ο αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα θα φθάσει τα 1,75 εκατομμύρια!
Συγκεκριμένα, ο Σάββας Ρομπόλης προβλέπει ότι η καταγεγραμμένη ανεργία στην Ελλάδα θα «σκαρφαλώσει» την επόμενη χρονιά στο δυσθεώρητο ποσοστό 29%, ενώ σε πραγματικούς αριθμούς θα διαμορφωθεί στο 34% με 35%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 1,75 εκατομμύρια ανέργους.

Μακάρι να κάνει λάθος ο άνθρωπος, όμως μέχρι σήμερα ό,τι είπε αποδείχθηκε αληθινό...

Δραματικές αλλά ρεαλιστικές δηλώσεις Χρυσοχοίδη

 

Εχουν δραματικό τόνο, αλλά δεν απέχουν πολύ από τη θλιβερή σημερινή πραγματικότητα, τα όσα δήλωσε σήμερα ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης για το υπό διάλυση ΠΑΣΟΚ. Σε συνέντευξή του σημείωσε κάτι το αυτονόητο, που όμως παραβλέπουν πολλοί, ότι «για να υπάρχει μία πολιτική δύναμη πρέπει να έχει υποστηρικτές, ψηφοφόρους, ακροατήριο και κυρίως πρέπει να εκφράζει τα συμφέροντα κάποιων κοινωνικών συμμαχιών. Φαίνεται ότι όλα αυτά, αυτή τη στιγμή, για το ΠΑΣΟΚ δεν συντρέχουν αυτοί οι λόγοι και αυτές οι προϋποθέσεις».

«Φοβούμαι ότι μαζί με τα προβλήματα και τις πιέσεις που ασκούνται στην Κοινοβουλευτική Ομάδα εκ των πραγμάτων λόγω της λήψης των μέτρων και της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, οδηγούμαστε μαθηματικά στη διάλυση όπως πάμε, παρά τις προσπάθειες όπως γίνονται από πολλούς από εμάς να μην οδηγηθούμε εκεί, ωστόσο φοβούμαι ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε αυτόν τον κατήφορο, αλλά επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι εγώ εκείνος που θα το προσδιορίσει αυτό και είμαι πολύ ανίκανος και ανάξιος και λίγος να προσδιορίσω το μέλλον μιας ιστορικής παράταξης».

Αναφερόμενος στο θέμα της ηγεσίας, ο Μιχ.Χρυσοχοΐδης επανέλαβε ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος «έχει κάνει ορισμένα κρίσιμα λάθη που έχουν οδηγήσει σε στρατηγικά αδιέξοδα». Το πρώτο λάθος ήταν ότι «ακολουθήσαμε τη λογική του μέσα έξω στην κυβέρνηση». «Έπρεπε να μπούμε στην κυβέρνηση, να διακριθούμε και να έχουμε επιτυχίες, έτσι ώστε να ανταποκριθούμε στην ψήφο του λαού και στο νόημα της ψήφου της 17ης Ιουνίου» είπε. «Το δεύτερο λάθος κατά τη γνώμη μου είναι ότι υπήρξαν κάποιες αστοχίες στη συνολική στάση μας απέναντι στην κρίση, δηλαδή μετά τις εκλογές. Θεωρώ ότι έπρεπε να είμαστε πιο τολμηροί».

Όσον αφορά στην ψηφοφορία των μέτρων, ο Μιχ.Χρυσοχοΐδης εκτίμησε ότι τα μέτρα θα ψηφιστούν, αφού όπως είπε «νομίζω ότι θα επικρατήσει η κοινή λογική και εν τέλει η κοινοβουλευτική ομάδα, στη συντριπτική της πλειοψηφία, θα ψηφίσει τα μέτρα».

Τέλος, αναφερόμενος στην ίδρυση νέων κομμάτων στο χώρο της Κεντροαριστεράς, ο κ. Χρυσοχοΐδης τόνισε ότι «το ζητούμενο αυτή τη στιγμή δεν είναι να φτιάξουμε κάποια ΚΟΔΗΣΟ του 3%. Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι να δούμε με πιο τρόπο μπορούμε να συγκροτήσουμε ένα μεγάλο μέτωπο που εκπροσωπεί την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και μέσα από αυτό το μέτωπο όλοι μαζί να δώσουμε μια απάντηση στους πολίτες ότι η πολιτική μπορεί να λύσει το πρόβλημα της χώρας».

Δεν έχει άδικο η Μαριλίζα...




Η κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου δεν είχε ποτέ ιδιαίτερες συμπάθειες στον πολύ κόσμο. Κυρίως επειδή κάποτε την ανέδειξε από το πουθενά ο Γιωργάκης. Ομως, όλοι παραδέχονται πως είναι τουλάχιστον σοβαρός άνθρωπος. Σήμερα ανακοίνωσε την αποχώρηση της από το ΠΑΣΟΚ μέ επιστολής της προς τον κ. Βενιζέλο. Τα ακόλουθα αποσπάσματα της επιστολής της είναι αρκετά να δείξουν πως η κυρία Ξενογιαννακοπούλου τουλάχιστον ξέρει τί λέει. Δείτε τα:

"Τον περασμένο Φεβρουάριο παραιτήθηκα από την Κυβέρνηση και καταψήφισα το δεύτερο Μνημόνιο επισημαίνοντας ότι θα αυξήσει δραματικά την ύφεση και θα ωθήσει το λαό σε απόγνωση, και ότι δεν μπορεί να τίθεται ως προϋπόθεση του νέου προγράμματος η «Βαλκανοποίηση» της ελληνικής κοινωνίας και η κατάλυση δημοκρατικών κοινωνικών κατακτήσεων που αποτελούν πολύτιμο και αναπόσπαστο κομμάτι του Ευρωπαϊκού πολιτικού και νομικού πολιτισμού(...).

(...) Δυστυχώς, σήμερα δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ψευδαισθήσεων. Ο στόχος της επαναδιαπραγμάτευσης εγκαταλείφθηκε, η κυβέρνηση επέλεξε να συνεχίσει την ίδια αδιέξοδη πολιτική με τα ίδια αδιέξοδα και δραματικά οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα. Η πολιτική διαπραγμάτευση είχε νόημα στην αρχή, όταν ήταν νωπή η λαϊκή εντολή και διαμορφωνόταν το πλαίσιο, και όχι βέβαια στο τέλος επί συγκεκριμένων μέτρων. Ο στόχος τελικά της επιμήκυνσης, αντί να αμβλύνει χρονικά το βάρος της υλοποίησης των μέτρων, επεκτείνει την εφαρμογή του Μνημονίου, επιβαρύνοντας με δυσβάσταχτα μέτρα την επόμενη χρονιά, χωρίς καμία δέσμευση και προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της ύφεσης και την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας(...).

(...) Εκατοντάδες στελέχη που έχουν αγωνιστεί για το ΠΑΣΟΚ και τις αξίες του δημοκρατικού σοσιαλισμού αισθάνονται σήμερα πολιτικά άστεγοι, καθώς αυτό το ιστορικό ριζοσπαστικό, προοδευτικό Κίνημα έχει μεταλλαχθεί σε μικρό παράρτημα της κεντροδεξιάς και έχει ταυτιστεί με νεοφιλελεύθερες απόψεις και επιλογές.

Όπως τονίσατε και εσείς στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, η κρισιμότητα της συγκυρίας δεν επιτρέπει τη σιωπή, αλλά επιβάλλει τη σαφή πολιτική τοποθέτηση.

Γι' αυτούς τους λόγους, και επειδή το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν με εκφράζει ιδεολογικά και πολιτικά σας δηλώνω ότι δεν συμμετέχω πλέον στις λειτουργίες του(...).

Οι πολιτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι σίγουρα δύσκολες στο δυσμενές σημερινό Ευρωπαϊκό περιβάλλον. Δεν αποτελεί όμως διέξοδο η εμμονή στην ίδια πολιτική μέσα από το συνεχώς επαναλαμβανόμενο εκβιαστικό δίλημμα για την «σωτηρία της χώρας», που τελικά ενισχύει τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, βυθίζει την κοινωνία, διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, οδηγεί στην ανακατανομή του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια, και τελικά κλονίζει, μέσα από τα αδιέξοδα που δημιουργεί, τους ίδιους του δημοκρατικούς θεσμούς".