Αδίστακτοι, υποκριτές και επικίνδυνοι
Του Κώστα Τριγώνη
Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ακόμη σε πόσο δύσκολη θέση βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Είτε γιατί δεν θέλουν να καταλάβουν, είτε γιατί δε μπορούν. Κάποιοι άλλοι πάλι, γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια, αλλά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την οδυνηρή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας.
Αυτοί που δε μπορούν να καταλάβουν, μάλλον δικαιολογούνται να διαμαρτύρονται και να απαιτούν να μην αλλάξει, δηλαδή να μην πάει προς τα πίσω η ζωή τους. Όσοι δεν θέλουν να καταλάβουν, κάνουν κακό και στον εαυτό τους, στο περιβάλλον τους, και γενικότερα. Πιστεύουν πως μπορεί να κρύψουν το κεφαλάκι τους στην άμμο, όπως η στρουθοκάμηλος, χωρίς καμία επίπτωση. Απλώς οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως ανόητοι, αδιάφοροι και ανεύθυνοι.
Τη χειρότερη των περιπτώσεων όμως, αποτελούν εκείνοι που, ενώ γνωρίζουν καλά την πάσα αλήθεια, υποκρίνονται τους ανήξερους. Και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη σχετική αδυναμία, αφέλεια ή κουτοπονηρία των πολλών. Εμφανίζουν αδικουμένους τους εαυτούς τους, ενώ βέβαια φέρουν οι ίδιοι μεγάλο μέρος των ευθυνών για το σημερινό κατάντημα της χώρας μας. "Βγαίνουν κι από πάνω" δηλαδή, όπως λέει ο λαός.
Δεν θα ασχοληθούμε σήμερα με όσους δεν έχουν καταλάβει ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Η περίπτωσή τους πρέπει να απασχολήσει όλους όσοι μπορούν να τους προσφέρουν τα φώτα τους. Γιατί δεν νοείται σήμερα που ο τόπος μας βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου, να υπάρχουν άνθρωποι αποκομμένοι από τη σκληρή πραγματικότητα, γιατί τότε, απλώς, θα αναμένουν το τέλος που άλλοι θα φροντίσουν να τους εξασφαλίσουν.
Πρέπει όμως να αναφερθώ σήμερα στους αδίστακτους εκείνους που δεν εμπαίζουν απλώς τους γύρω τους, αλλά σκάβουν ένα τεράστιο λάκκο, στον οποίο ετοιμάζονται να θάψουν ένα ολόκληρο λαό. Το πόσο επικίνδυνοι είναι, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να το κατανοήσει κανείς. Εκμεταλλεύονται τις δυσκολίες της εποχής, για να κερδοσκοπήσουν πολιτικά. Κύρια επιδίωξή τους, ο προσπορισμός πρόσκαιρων πολιτικών κερδών. Βασική γραμμή τους, η απλοϊκή καταδίκη της ακολουθούμενης από την κυβέρνηση πολιτική. Δεν μπορούν να βρούν όμως και δεν έχουν κάτι διαφορετικό, πλην της στείρας άρνησής τους, να προτείνουν.
Με αυτό τον τρόπο, αυτοί οι αδίστακτοι, υποκριτές και επικίνδυνοι, φαίνεται ότι πετυχαίνουν τον στόχο τους. Εχουν ήδη κερδίσει κάποια κομματικά οφέλη, έχουν αυξήσει τα ποσοστά τους. Δεν θα μπορέσουν όμως ούτε καν να διαχειριστούν αυτές τις πύρρειες «νίκες» που τους χαρίζουν οι δημοσκοπήσεις. Το ξέρουν και οι ίδιοι αυτό. Και τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί κάποτε να κληθούν να… κυβερνήσουν! Περίπου όσο τρέμουν κι όταν σκέφτονται το ενδεχόμενο να μη μπορέσει η σημερινή κυβέρνηση να πείσει τους Ευρωπαίους να μας εκταμιεύσουν επιτέλους τη «δόση» μας. Γιατί, μπορεί να κραυγάζουν σήμερα εναντίον των νέων, επώδυνων μέτρων, παράλληλα όμως τρέμει το φυλλοκάρδι τους, όταν σκέφτονται τι θα γίνει αν δεν έρθουν μέσα στο Νοέμβριο τα λεφτά!
Φυσικά και έχουμε όλοι δικαίωμα να χρησιμοποιούμε όποιον αρνητικό χαρακτηρισμό θέλουμε για τα προωθούμενα νέα μέτρα, αφού ούτως ή άλλως θα αναστατώσουν περισσότερο τη ζωή μας και θα μας την κάνουν ακόμα πιο δύσκολη. Θα ήταν τουλάχιστον ανισόρροπος όποιος μαζοχιστής τα επικροτούσε. Εμείς, οι απλοί πολίτες, θα είμαστε τα θύματα των μέτρων αυτών.
Όσοι όμως έχουν ψηφιστεί από μας και βρίσκονται στη Βουλή ως εκπρόσωποί μας, δεν έχουν το δικαίωμα απλώς να κριτικάρουν τα μέτρα και να υβρίζουν για τη γενικότερη κατάσταση. Οφείλουν, αφού δεν συμφωνούν με αυτά, να προτείνουν πειστικές εναλλακτικές λύσεις! ΛΥΣΕΙΣ! ΛΥΣΕΙΣ! Αν έχουν, κι αν υπάρχουν άλλες ΛΥΣΕΙΣ! Ο λαϊκισμός τους πλέον δεν αρκεί. Και σίγουρα δεν αποτελεί λύση. Ούτε για την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, ούτε για τους ίδιους.
(Δημοσιεύθηκε στη σημερινή ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ}
Του Κώστα Τριγώνη
Κάποιοι δεν έχουν καταλάβει ακόμη σε πόσο δύσκολη θέση βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Είτε γιατί δεν θέλουν να καταλάβουν, είτε γιατί δε μπορούν. Κάποιοι άλλοι πάλι, γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια, αλλά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την οδυνηρή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας.
Αυτοί που δε μπορούν να καταλάβουν, μάλλον δικαιολογούνται να διαμαρτύρονται και να απαιτούν να μην αλλάξει, δηλαδή να μην πάει προς τα πίσω η ζωή τους. Όσοι δεν θέλουν να καταλάβουν, κάνουν κακό και στον εαυτό τους, στο περιβάλλον τους, και γενικότερα. Πιστεύουν πως μπορεί να κρύψουν το κεφαλάκι τους στην άμμο, όπως η στρουθοκάμηλος, χωρίς καμία επίπτωση. Απλώς οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως ανόητοι, αδιάφοροι και ανεύθυνοι.
Τη χειρότερη των περιπτώσεων όμως, αποτελούν εκείνοι που, ενώ γνωρίζουν καλά την πάσα αλήθεια, υποκρίνονται τους ανήξερους. Και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη σχετική αδυναμία, αφέλεια ή κουτοπονηρία των πολλών. Εμφανίζουν αδικουμένους τους εαυτούς τους, ενώ βέβαια φέρουν οι ίδιοι μεγάλο μέρος των ευθυνών για το σημερινό κατάντημα της χώρας μας. "Βγαίνουν κι από πάνω" δηλαδή, όπως λέει ο λαός.
Δεν θα ασχοληθούμε σήμερα με όσους δεν έχουν καταλάβει ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Η περίπτωσή τους πρέπει να απασχολήσει όλους όσοι μπορούν να τους προσφέρουν τα φώτα τους. Γιατί δεν νοείται σήμερα που ο τόπος μας βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου, να υπάρχουν άνθρωποι αποκομμένοι από τη σκληρή πραγματικότητα, γιατί τότε, απλώς, θα αναμένουν το τέλος που άλλοι θα φροντίσουν να τους εξασφαλίσουν.
Πρέπει όμως να αναφερθώ σήμερα στους αδίστακτους εκείνους που δεν εμπαίζουν απλώς τους γύρω τους, αλλά σκάβουν ένα τεράστιο λάκκο, στον οποίο ετοιμάζονται να θάψουν ένα ολόκληρο λαό. Το πόσο επικίνδυνοι είναι, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να το κατανοήσει κανείς. Εκμεταλλεύονται τις δυσκολίες της εποχής, για να κερδοσκοπήσουν πολιτικά. Κύρια επιδίωξή τους, ο προσπορισμός πρόσκαιρων πολιτικών κερδών. Βασική γραμμή τους, η απλοϊκή καταδίκη της ακολουθούμενης από την κυβέρνηση πολιτική. Δεν μπορούν να βρούν όμως και δεν έχουν κάτι διαφορετικό, πλην της στείρας άρνησής τους, να προτείνουν.
Με αυτό τον τρόπο, αυτοί οι αδίστακτοι, υποκριτές και επικίνδυνοι, φαίνεται ότι πετυχαίνουν τον στόχο τους. Εχουν ήδη κερδίσει κάποια κομματικά οφέλη, έχουν αυξήσει τα ποσοστά τους. Δεν θα μπορέσουν όμως ούτε καν να διαχειριστούν αυτές τις πύρρειες «νίκες» που τους χαρίζουν οι δημοσκοπήσεις. Το ξέρουν και οι ίδιοι αυτό. Και τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί κάποτε να κληθούν να… κυβερνήσουν! Περίπου όσο τρέμουν κι όταν σκέφτονται το ενδεχόμενο να μη μπορέσει η σημερινή κυβέρνηση να πείσει τους Ευρωπαίους να μας εκταμιεύσουν επιτέλους τη «δόση» μας. Γιατί, μπορεί να κραυγάζουν σήμερα εναντίον των νέων, επώδυνων μέτρων, παράλληλα όμως τρέμει το φυλλοκάρδι τους, όταν σκέφτονται τι θα γίνει αν δεν έρθουν μέσα στο Νοέμβριο τα λεφτά!
Φυσικά και έχουμε όλοι δικαίωμα να χρησιμοποιούμε όποιον αρνητικό χαρακτηρισμό θέλουμε για τα προωθούμενα νέα μέτρα, αφού ούτως ή άλλως θα αναστατώσουν περισσότερο τη ζωή μας και θα μας την κάνουν ακόμα πιο δύσκολη. Θα ήταν τουλάχιστον ανισόρροπος όποιος μαζοχιστής τα επικροτούσε. Εμείς, οι απλοί πολίτες, θα είμαστε τα θύματα των μέτρων αυτών.
Όσοι όμως έχουν ψηφιστεί από μας και βρίσκονται στη Βουλή ως εκπρόσωποί μας, δεν έχουν το δικαίωμα απλώς να κριτικάρουν τα μέτρα και να υβρίζουν για τη γενικότερη κατάσταση. Οφείλουν, αφού δεν συμφωνούν με αυτά, να προτείνουν πειστικές εναλλακτικές λύσεις! ΛΥΣΕΙΣ! ΛΥΣΕΙΣ! Αν έχουν, κι αν υπάρχουν άλλες ΛΥΣΕΙΣ! Ο λαϊκισμός τους πλέον δεν αρκεί. Και σίγουρα δεν αποτελεί λύση. Ούτε για την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, ούτε για τους ίδιους.
(Δημοσιεύθηκε στη σημερινή ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου