ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ
Tης Ελένης Μανιωράκη - Ζωϊδάκη
Ο διαχωρισμός εννοιών μεταξύ δύο λέξεων φαινομενικά παρόμοιων, όπως είναι οι λέξεις ΑΓΑΠΗ – ΕΡΩΣ είναι προνόμιο μόνο της Ελληνικής γλώσσης. Η λέξη αγάπη υπάρχει μόνο στα ελληνικά και το ακριβές της νόημα δεν αποδίδεται σε καμιά άλλη γλώσσα. Η λέξη έρως δεν εκφράζει το σαρκικό πάθος, αλλά εμπεριέχει όχι μόνο κάτι το φιλοσοφικό και αλληγορικό αλλά κρύβει κάτι άρρητο, άφατο, ανέκφραστο κι είναι αυτό που αποδεικνύει την μοναδικότητα του ελληνικού λόγου.
Στις μυθικές και επικές κοσμογονίες έρως είναι η πρωταρχική κοσμική δύναμη που έθεσε εις κίνηση τον μηχανισμό της δημιουργίας του κόσμου. Ο θεός έρως συνέχει και συγκρατεί τα σύμπαντα.
Δεν έχει γονείς και είναι ο ωραιότερος μεταξύ των θεών. Ο μύθος όμως τον αναφέρει υιόν της Αφροδίτης
Ο Έρως κατέχει μοναδική θέση στην φιλοσοφία του Πλάτωνος (συμπόσιο- Φαίδρο) όπου ο Έρως εκφράζει την έλξη προς το ωραίο,
Και την τάση της ψυχής να φθάσει στην θεία τελειότητα. Ψυχή και έρως αναπόσπαστα δεμένοι θα φτάσουν στο απόλυτο κάλλος. Ένας ωραίος μύθος μας λέει την αδιάσπαστη σχέση έρωτα και ψυχής.
Ο έρωτας σ' αυτόν τον μύθο είναι καρπός της εξωσυζυγικής σχέσης της Θεάς Αφροδίτης με τον Θεόν Άρη. Η Ψυχή είναι μια θνητή που ξεπερνούσε στην ομορφιά ακόμη και την Θεά Αφροδίτη, η οποία βάζει τον γιο της να δηλητηριάζει με τα βέλη του, όποιον ερωτευόταν την Ψυχή και την ερωτεύτηκε κι ο ίδιος. Το μαντείο των Δελφών έδωσε χρησμό στους γονείς τής Ψυχής ότι η κόρη τους θα παντρευτεί αθάνατο κι ότι έπρεπε να ανεβεί ντυμένη νύφη στην κορυφή ενός βουνού και να περιμένει ένα δράκο. Έτσι κι έγινε. Ο Ζέφυρος την λυπήθηκε φύσηξε δυνατά και την σήκωσε και την προσγείωσε σε μια καταπράσινη κοιλάδα μπροστά σε ένα εντυπωσιακό παλάτι. Το είχε δημιουργήσει ο έρωτας που είχε πληγωθεί από τα ίδια του τα βέλη κι είχε ερωτευτεί την Ψυχή. Κάθε βράδυ την επισκεπτόταν ο Έρωτας χωρίς όμως να της αποκαλύπτει το πρόσωπο του. Ζουσε σαν βασίλισσα. Οι αδελφές από ζήλεια την έπεισαν ότι ο βραδινός επισκέπτης ήταν ο Δράκος του χρησμού κι ότι έπρεπε να τον σκοτώσει με μαχαίρι.
Το αναμμένο κερί όμως που κρατούσε στο χέρι για να της φέγγει, έσταξε πάνω στον Έρωτα που τρόμαξε κι έφυγε μακριά της. Μετανοιωμένη η Ψυχή τον έψαχνε. Η Αφροδίτη όμως τον είχε φυλακίσει. Απελπισμένη εμφανίστηκε στην Αφροδίτη η οποία της ζητάει αποδείξεις αγάπης εκτελώντας τρεις δοκιμασίες.
Τα κατάφερε με την βοήθεια των στοιχείων της φύσεως, Πρώτα ταξινόμησε τεράστιες ποσότητες οσπρίων. Δεύτερον έφερε το χρυσό μαλλί από άγρια πρόβατα και τέλος έφερε το κουτί με την κρέμα ομορφιάς της Περσεφόνης από τον κάτω κόσμο. Όταν όμως άνοιξε το κουτί της Περσεφόνης έπεσε σε βαθύ ύπνο. Ο έρωτας δεν μπορούσε να κάνει τίποτα κι απελπισμένος δραπέτευσε. Πήγε στον Όλυμπο. Ο Δίας συγκινήθηκε από τα παρακάλια και τους επέτρεψε να παντρευτούν, αφού έκανε την Ψυχή αθάνατη. Από τότε Ψυχή κι Έρωτας αναπόσπαστα δεμένοι μια και ο ίδιος Έρως «ηράστη της ψυχής», θα αντικρύσουν το καθαρό κάλλος στον υπερουράνιο τόπο από τον οποίον εκπορεύονται
ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ (δασκάλα , λογοτέχνις)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου